تناقضات موجود در گزارش اخیر مجلس در بررسی وضعیت نظام بانکی ایران نشان می‌دهد چگونه بحران بانکی همزمان بزرگترین بحران اقتصادی ایران است و در عین حال انکار این بحران از سوی مقامات به وسیع شدن آن دامن می‌زند.
مخاطرات و فرصت‌های پروژه خصوصیسازی امید چیست؟ حسین راغفر و نعمت‌الله فاضلی در نشستی با عنوان «بیم‌ها و امید‌ها در جهانی پرمخاطره» تصویری از چیستی این طرح در شرایط اقتصادی کنونی می‌دهند. این نشست به بررسی ریشه‌های بحران‌های پیش‌رو و بررسی این سوال کلیدی می‌پردازد؛ چرا نظام اقتصادی کشور از تامین خواسته‌های توسعه در ایران ناتوان است؟
بحران اقتصادیِ سال‌های پایانی دهه اول قرن بیست و یک شوک بزرگی به پنداشت‌های اقتصادی‌ای وارد کرد که برای بیش از یک دهه، مطلق و برگشت‌ناپذیر تصور می‌شدند. دست‌های نامرئی بازار، دست‌اندر کار تولید فاجعه شده بودند و پارادایم‌های نظری غالب اقتصادی، در بهترین حالت قادر به پیش‌بینی بحران نبودند و در بدترین حالت، به خراب‌تر شدن وضعیت یاری رساندند. یادداشت پیش‌رو تلاش دارد تا از منظر نظریه تکامل به سراغ اقتصاد برود و ببیند آیا نظریه تکامل قادر به بهتر کردن اوضاع است؟
توافق هسته‌ای ایران بدون شک آثار سیاسی، اقتصادی و اجتماعی زیادی برای کشور به‌همراه خواهد داشت. آثاری که مردم، دست‌کم بارزترین وجه آن را در بهبود وضعیت اقتصادی انتظار می‌کشند. نرخ تورم بالا، نرخ بیکاری دورقمی و رکود اقتصادی از آن دست معضلاتی است که در سال‌های گذشته با وجود درآمدهای هنگفت نفتی، دامن اقتصاد ایران را گرفته است تا حل مشکلات نیازمند تدبیری دوچندان باشد. بااین‌حال آنچه از روزهای پساتوافق انتظار می‌رود، بدون شک متفاوت با آن چیزی است که در عمل اتفاق خواهد افتاد. حالا نگاه‌ها به دولت یازدهم است تا پس از توافق چاره‌ای برای بهبود اوضاع کشور در پیش گیرد. اگرچه کاهش بهای نفت به‌عنوان کالایی ژئوپلیتیک- آن‌گونه که پرویز صدقت از آن یاد می‌کند- بسیاری از برنامه‌های دولت را با کمبود منابع مالی مواجه کرده، اما چشم‌ها به درهای باز کشور دوخته شده است تا سرمایه‌گذاران خارجی یکی پس از دیگری بساط خود را در کشور پهن کنند. «پرویز صداقت»، پژوهشگر اقتصادی، سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی را نیز یکی دیگر از راه‌های تأمین منابع مالی دولت می‌داند، اما معتقد است بخش عظیم سرمایه‌گذاری‌های مستقیم خارجی در حوزه‌هایی صورت می‌گیرد که به‌شدت سرمایه‌اندوز و غیرکاربر هستند و به حل مشکل بیکاری در ایران کمک چندانی نمی‌کنند. سرمایه‌گذاری خارجی که مبتنی بر فناوری‌های بالاست، از حجم بی‌کاران موجود در ایران امروز نمی‌کاهند. آنچه در ادامه می‌خوانید، بخشی از گفت‌وگوی مفصل روزنامه شرق با پرویز صداقت است که در آن درباره چالش‌های پیش‌روی دولت یازدهم در روزهای پساتوافق و مشکلات زیرساختی اقتصاد کشور برای کاستن از شکاف طبقاتی و بهبود وضعیت معیشت مردم، بحث شده است.
یکی از اصلی‌ترین دلایل مهاجرت به شهرهای بزرگ، پیداکردن کار و تأمین مخارج زندگی شخصی و خانوادگی است. افراد در قالب مشاغل مختلف و با توانایی‌های گوناگون، از شهرهای کوچک و یا روستاها می‌آیند، کار می‌کنند و برمی‌گردند. به گفته جامعه‌شناسان، این همان بیکاری پنهان است که در سال‌های اخیر به شدت گسترش پیدا کرده است. یکی از این پرطرفدارترین شغل‌های مهاجران مسافرکشی است که در این گزارش به آن پرداخته شده است.
در گزارش پیش‌رو نویسنده به روایت زندگی افرادی پرداخته است که شاید هیچ روایتی از وضعیت آن‌ها در جایی دیده نمی‌شود. دیگرانی که در روند زندگی روزمره و گذران اوقات فرصتی برای اندیشیدن به آن‌ها نیست. کسانی که حتا سفره‌ای ندارند که خالی باشد . وقتی که این روزها حتی پشت شیشه نانوایی‌ها می‌شود دید که نوشته شده، نان نسیه نداریم و یا در بقالی‌ها کاغذی خودنمایی می کند که خبر از نداشتن حساب دفتری می دهد. آیا تعداد مخاطبان این جملات این‌قدر زیاد شده است که فروشندگان تصمیم گرفته‌اند به شکلی عمومی اعلام کنند؟به تازگی هم از طرف مراجع دولتی خبر از «زنانه شدن فقر» داده می‌شود. موضوعی که در این گزارش مورد توجه قرار گرفته است.
رفراندوم و رای نه مردم یونان به شرایط تحمیلی از سوی مثلث کمیسیون اروپا، بانک مرکزی اروپا و صندوق بین‌المللی پول (ترویکا)، رویدادی کم‌نظیر در سال‌های اخیر است. اهمیت این اتفاق از مرزهای یونان و اروپا فراتر می‌رود. اسلاوی ژیژک در این یادداشت به رابطه یونان و اتحادیه اروپا می‌پردازد. به نظر وی با توجه به چشم‌انداز اقتصاد یونان در سال‌های اخیر هدف واقعی وام‌های پرداخت شده نه برداشت سود هنگام بازپرداخت‌ها بلکه تداوم رابطه طلبکار-بدهکار است که وام‌گیرنده را در موقعیت وابستگی و سرسپردگی دائمی قرار می‌دهد. در این وضعیت گناه سریزا برهم زدن همین رابطه قدرتی است که قدرت‌های اتحادیه اروپا تلاش دارند آن را بازتولید کنند. در مورد این رفراندوم و بحران یونان در میدان بیشتر بخوانید.
برای بسیاری واژه یونان مترادف است با حرام شدن میلیاردها یورو از پول مالیات‌دهندگان شمال اروپا و ناتوانی در اصلاحات اقتصادی. در سال‌های پس از بحران بدهی اتحادیه اروپا، پروپاگاندای سنگین رسانه‌ای علیه یونانیان همواره پر بوده است از ادعاهایی مبنی بر بخشندگی کشورهای شمال اروپا در برابر حرص، طمع و ناتوانی در اصلاح یونانیان. اما آیا واقعیت آن چیزی است که در رسانه‌های کشورهایی همانند آلمان جلوه داده می‌شود؟ هدف یادداشت پیش رو بررسی دقیق‌تر و افسانه‌زدایی از چنین ادعاهایی ست که یونان و اتحادیه اروپا را تا مرز گسست به پیش برده است.
