بعد از حملات اخیر پاریس بار دیگر بحث نژادپرستی و ملیگرایی در رسانهها بالا گرفت و شهروندان عادی فرانسه نیز از آن متأثر شدند، تا جایی که به پیروزی گسترده جبهه ملی در دور اول انتخابات منطقهای انجامید. اتین بالیبار، فیلسوف فرانسوی قریب به سهدهه پیش کتابی نوشت (بههمراه امانوئل والرشتاین) با عنوان «نژاد، ملت، طبقه» و در آن به این بحث پرداخت. بالیبار، مسئله نژادپرستی و اشکال جدید آن را مضمون عمده فلسفه سیاسی خود قرار داده، بهویژه در نقد خود از سرمایهداری و جامعه لیبرالی.
حسین راغفر در این سخنرانی که با موضوع «ضرورتها و ابزارهای سنجش مستمر عدالت و نابرابری» در مؤسسه «دین و اقتصاد» انجام داده، به مشکلات ساختاری اقتصاد ایران اشاره دارد؛ مسائلی که «پس از گذشت بیش از سه دهه از عمر انقلاب، فقر و نابرابری در جامعه ایران، به مراحلی فراتر از وضعیت هشدار» رسانده است. این اقتصاددان ضمن اشاره به افسارگسیختگی سرمایهداری مالی در دوران دولت های نهم و دهم، به ریشه های ساختاری تولید فقر در جامعه می پردازد. به اعتقاد راغفر «سیاستهای نئولیبرال، که امروز در جامعه ما حاکم است، بعد از جنگ، مسئول اصلی تمام بدبختیهای کشور است».
فاجعه بلعیده شدن در کمین شهرها و روستاهای کشور نشسته؛ فاجعهای که هم پایتختنشینان و هم ساکنان جنوب، مرکز و شرق کشور را تهدید میکند. چند سالی میشود، دشتهای ایران یکی پس از دیگری فرو میروند؛ نشستی چند سانتیمتری دارند یا فرونشستی چند متری.
بیانیههایی که درباره جنگ با داعش میبینیم، تعجب برانگیزند. تمام ابرنقدرتهای جهان در برابر گروهکی مذهبی قرار گرفتهاند که منطقهای کوچک و صحرایی را کنترل میکند. البته منظور این نیست که نباید بیچونوچرا داعش را نابود کنیم. اما زمان آن رسیده که سوالاتی جدی را مطرح کنیم: چطور ممکن است داعش برقرار بماند؟
ما به بخش اعلام کردیم که این دختر قادر به پرداخت این هزینه نیست و کسی را هم ندارد و تا پیش از این در پارک زندگی میکرده است. بخش ما را به مددکاری ارجاع داد. مددکاری هم اعلام کرد تا هزینه درمان شمیم پرداخت نشود اجازه ترخیص وی بههیچعنوان داده نخواهد شد.