در سال ۲۰۱۷ نامه‌ای رو به طراحان درباره لزوم به پا خاستن آنها علیه دموکراسی‌زدایی منتشر شد. هدف این نامه برانگیختن فعالیت‌های طراحی علیه حمله‌هایی است که مستقیم و غیرمستقیم دموکراسی را تهدید می‌کنند.
یادداشت/داستان «پشت بلوک بتنی» با استفاده از قالبی نسبتا ناآشنا، داستان نسبتا آشنایی را روایت می‌کند.
اسماعیل سراب بهار امسال کتابی با عنوان «بهره‌کشی شاعرانه» را در کابل منتشر کرد. مجیب مهرداد مقاله‌ای درباره این کتاب در ایندیپندنت فارسی منتشر کرد. این نوشته پاسخی است به مقاله مجیب مهرداد
گفتمان حاکم بر سیاست، اندیشه و فرهنگ جامعه ما تلاش می‌کنند از الگوهای استعماری و اروپایی تبری جویند ولی همین الگوها را سنگ محک برنامه‌ها و سیاستگذاریهای خود قرار می‌دهند.
در ۱۹۲۷ سرگئی آیزنشتاین میخواست فیلمی بر اساس سرمایه مارکس بسازد، اما این طرح به دلایل مالی هیچ‌گاه محقق نشد. هشتاد سال بعد، الکساندر کلوگه فیلمساز و فیلسوف آلمانی به‌سراغ طرح آیزنشتاین رفت.
نوام چامسکی و ادوارد هرمان به این سوال پاسخ می‌دهند که چرا رسانه‌ها فقط بخش اندکی از نظرات و عقاید موجود را پوشش می‌دهند و باقی را نادیده می‌گیرند؟
اتومبیل‌ها جایگاه ویژه‌ای در زندگی هر شهروندی تسخیر کرده‌اند و تصور زندگی بدون آنها سخت شده است. اما این وسیله چه تاثیری بر زیست شهری و فردی ما گذاشته است؟ آیا اتومبیل تنها یک وسیله برای جابجایی است؟
کتاب «۱۹۸۴» نوشته جرج اورول که هفتاد سال پیش در چنین روزی (هشتم ژوئن) منتشر شد، به‌عنوان اثری حاوی پیش‌گویی سیاسیْ به موفقیتی چشمگیر دست یافت.
انتخاب یک بطری تیره‌رنگ سرکه ایتالیایی و ریختن کمی از آن روی کاهوی سالادی و گوجه‌ی تازه ، هیچ‌کدامشان ، متعهّد به خَلق لذت خوراکی برای ما نیستند. تجربه‌ی لذت خوراکی چه نسبتی با طعم آن دارد؟ آیا امکان شکل‌گیری فهم زیبایی‌شناختی آن‌هم مبتنی بر طعم یک امکان عمومی است؟
انتشار كتاب «پرورش ذوق عامه در عصر پهلوی» نوشته علی قلی‌پور با بحث درباره ابتذال و افت ذوق و سلیقه عمومی در فضای فكری- فرهنگی ما و از دیگر سو نگاه از بالا به فرهنگ عامه همزمان شده است. اما چطور آن نگاه از بالا در ساختار دولت به شكل سیاستگذاریهای فرهنگی خودش را نشان می‌دهد و چگونه در دوران پهلوی اول این نگاه نخبه‌گرا همراه با پروژه دولت‌سازی می‌شود؟
