وضعیت مسکن در ایران به‌تنهایی وضعیتی غیردموکراتیک، طردکننده و تبعیض‌آمیز است. این نوشتار تلاش دارد استراتژی‌های ضروری برای مقابله با این وضعیت را تنظیم کند تا بتوان سیاست را، به این واسطه، در مسکن ممکن کرد.
طرح ساخت خانه‌های ۲۵ متری برای حل مساله مسکن می‌تواند به بی‌عدالتی دامن بزند. برای فهم چگونگی تشدید بی‌عدالتی و منفعت بردن نظم حاکم از این طرح، می‌بایست تأملی کنیم بر اقتصاد سیاسی مسکن و سپس اقتصاد سیاسی مسکن‌های کم‌متراژ.
بهره‌کشی از نیروی کار در استارت‌آپ‌ها چه تفاوتی با کار کارمندی دارد؟ نمونه عریان این وضعیت در تاکسی‌های آنلاین است اما کمتر درباره سایت‌های بازار کار آنلاین سخن به میان آمده است.
