تورج اتابکی، پژوهشگر تاریخ، در این گفتوگو درباره اهداف و آرمانهای جنبش مشروطه، و نادیده گرفته شدن «فرودستان» در تاریخنگاری تجدد و نوسازی ایران سخن گفته است.
تصویر ارایهشده درباره كیفیت تئاترهای لالهزار در روزگار پیش از كودتا چه میزان مبتنی بر واقعیت است؟ بابک احمدی برای پاسخ به این پرسش با ناصر حبیبیان به گفتوگو نشسته است.
منتقدان هنر روز به روز فریاد بلندتری بر سر هنرمندان میکشند که از زمانه و پسزمینه اجتماعیشان گسست بیشتری پیدا کردهاند، خوانش دوباره سه نمایشنامه از بیضایی در ارتباط با تاریخ اجتماعیاش اما، میتواند درهای تازهای بر فهم این ارتباط بگشاید.
نامههای احمد قاسمی به همسرش اعظم صارمی در نوع خود یگانه است. این نامهها بیانگر امید و آرزو، رنج و اندوه و مردی به همسرش است که روزگاری در شکل بخشیدن به جریان چپ ایران نقشی انکارناپذیر داشته است.
این جستار گریزیست بر تغییرات خلقوخوی و اخلاق اجتماعی و تأثیر آن در هنر در دوران قاجار و پهلوی. نویسنده از طریق کندوکاو در متون و مجلات هنری عصر پهلوی به دنبال صورتبندی فهم جدیدی از بررسی هنر ایرانیست که در آن تأثیرات اخلاقیات اجتماعی و عمومی معنادار است.
بحران بیآبی نظریههای مختلفی را پیش کشیده است. نظریاتی که به نظر میرسد کمتر به تاریخ اجتماعی و درهمتنیدگی آب و سیاست با این دیدگاه تاریخی توجه کردهاند.
اگر ما روایتهای تاریخنگاران حکومتی را نمیپذیریم، چرا باید به افسانههای رضاخانی اعتماد کنیم؟ چرا باید بپذیریم تمام نیروهای مردمی دمکراتیک که در دوران مشروطه آزاد شده بود، یکشبه دود شد و به هوا رفت؟ آیا تنها به دولتسازی، مردان نظم و ابزارهای قهری نیاز بود تا مدرنیزاسیون برپا شود؟ یا آنچه در دوران پهلوی جریان داشت تنها سرکوب سیاست از پایین مردمان عادی بود که سالها پیش از این برای آزادی، برابری جانها فدا کرده بودند؟
افسانه نجمآبادی در بخشی از کتاب «زنان سیبیلو و مردان بیریش» به تغییر مفهوم ازدواج در فرایند مدرنیته ایرانی میپردازد. او متعارف بودن دوگانهی زن-مرد را در فرهنگ سنتی ایران زیر سئوال میبرد و نشان میدهد فرهنگ ایرانیان قرن نوزدهم، مردان را صرفاً در یک چارچوب بسته که در تقابل با زنان تعریف میشوند، قرار نمیداد اما با ورود مفاهیم مدرن به ایران این دوگانه شکل میگیرد. سئوال این است که تغییر در مفاهیم جنسیت و عشق چه تاثیری در مفهوم ازدواج گذاشته است؟