در ایران به علت گستردگی جغرافیایی و وجود اقوام مختلف زبانهای مختلفی وجود دارد که هرکدام پیشینه و تاریخ و دستور خود را دارند. برخی دارای خط نوشتار جدا هستند و برخی تنها به صورت گفتاری مورد استفاده گویشوران قرار میگیرند. کودکان مناطقی که زبانی غیر از فارسی دارند با این زبانها شروع به سخن گفتن کرده و در واقع زبان مادری آنها زبانی جز فارسی است. کودک غیرفارسیزبان زبان مادری خود را فرامیگیرد اما فارسی زبان دوم اوست که باید آن را بیاموزد، زبانی که باید با آن درس بخواند و در جامعهای بزرگتر ارتباط برقرار کند.
پیشنهاد میدان
مدتی است که حمله عدهای از مقامهای دولتی و رسانههای حامی دولت به «چپها» و «چپگرایان» تشدید شده و میگویند مساله چپ یکی از عوامل مشکلات جاری است. این هیولای چپ کجا است و اعتدالیهای دولتی کدام بچه را از آن میترسانند؟
برای بیشتر ما گرفتار شدن در شرایطی که با تمام زشتیهایش باز هم به آن تن میدهیم، تجربهای آشنا است. میزان مشارکت ما در امر شر دست خودمان نیست هر چند که نمیخواهیم مشارکتی داشته باشیم. اما مسئولیت ما به عنوان یک فرد چیست؟ آیا خود این پرسش درست است؟
چطور خوانشهای متفاوت از گذشته و تکیهکردن بر آنها نگاه ما به زمان حال را میسازد؟ و چطور گفتمان دست راستی موفق شده با تحریف تاریخ توجیهی برای تداوم شکستهای خود بیابد؟
تا حالا برایتان پیش آمده که به دلیل سنتان مورد تبعیض واقع شوید؟ حبیب دانشور در این گزارش به سنگرایی، کلیشههای سنی و تبعیضهای مرتبط با آن میپردازد.
مساله استفاده درست از واژگان مربوط به اچآیوی نه فقط در ایران، بلکه در جهان تحت تاثیر عوامل رسانهای و تبلیغاتی، تبدیل یک مساله و معضل شده است. نگرش منفی تولید شده درباره این موضوع، در ذهنیت و رفتار عمومی رسوب کرده و به طرد بیش از پیش افرادی که با اچآیوی زندگی میکنند دامن میزند. جزوهای که پیش روی شماست توسط کارشناسان برنامه اچآیوی سازمان ملل آماده و در ایران بر اساس قواعد زبان فارسی ترجمه و تعدیل شده است.
علیسورنا از چهرههای سرشناس موسیقی رپ در ایران است و از این حیث شاید نیاز به معرفی نداشته باشد؛ با آلبوم «مرد تنها» در سال ۹۰ شناخته شد و تا به امروز سه آلبوم دیگر، یعنی «آوار»، «نگار» و «کویر» از وی منتشر شده است که هرکدام نه فقط با جریانهای غالب رپ فارسی تفاوت دارند، که هریک در نسبت با دیگر آلبومهای خود او نیز تغییرات آشکاری کردهاند.