«تهران شهری با حداقل فضاهای عمومی است» و به تعبير يان گل، شهری غيرانسانی، شهری كه پروژههای آن و البته مسير توسعه آن «چيزي غير از رفاه مردم است.» اين مدعای اصلی سفرچی در كتاب حاضر است كه در آن میكوشد توضيحی عالمانه برای آن ارايه كند و بدين منظور به حوزههای خاصی از علوم اجتماعی، مطالعات شهری، مطالعات فرهنگی و اقتصاد سياسی رجوع كرده است، با تاكيد خاص بر مراكز خريد و مگامالهايی كه روز به روز و بهرغم مشكلات اقتصادی و معيشتی روزافزون در گوشه و كنار شهر سر بر میآورند.
شیوع کرونا باعث شد تصاویر زیادی از حیوانات و پرندگان در شهرها ببینیم که به آن عادت نداریم. اما در وضعیت جاری و عادی هم شهرها محل سکونت و یا گذر پرندگان زیادیست که گاه به کلی از آنها بیخبریم.
اجارهها بالا میرود و دستمزدهای کارگری ثابت است. حالا این بحران به جایی رسیده که دیگر کارگران حتی توانایی تهیه یک سرپناه اجارهای را هم برای خود ندارند چه رسد به داشتن یک خانه برای خود.