طی سال‌های اخیر شبکه‌های تن‌فروشی تحت امکانات فضای آنلاین گسترش پیدا کرده است. این شبکه‌هایی که مرتبا از زبان مقامات مسئول «غیرقانونی» خوانده می‌شوند، بر بستر بهره‌کشی از کارگران جنسی ارزان قیمت در حال رشد و فزونی هستند.
به افتخار آنهایی که طرفدار برابری حقوق زن و مرد هستند، در این مطلب به زنان و جنبش‌هایی به رهبری آنها اشاره می‌کنیم که در آن زنان برای اعتراض، انقلاب و در برخی موارد هم شورش گرد هم می‌آمدند و جریان‌ساز می‌شدند.
زنی که زخمش، کبودیش را به پزشکی قانونی می‌برد، در برابر قانون، بدن غریبه‌ای است به‌دنبال دریافت یک سند. کسی از او نخواهد پرسید که امشب به جز کنار ضارب، جایی برای خوابیدن داری، اگر ضارب این سند را ببیند با تو چه خواهد کرد؟ غیر از زخمی که بر بدن داری، چه رنج‌هایی را حمل می‌کنی؟
تاریخ جنبش زنان نشان می‌دهد که نقش مسئولان محلی و به‌طور کلی اهمیت و ظرفیت‌های حکمرانی محلی در کار کنشگران زن معمولا از قلم افتاده است. در این مقاله یک نمونه از همکاری سازمان‌دهی شده کنشگران زن با دولت محلی در آفریقای جنوبی بررسی شده است.
زن‌کشی پدیده‌ای محدود به ایران نیست و مقاومت در برابر آن نیز امری جهانی و مشترک است، از همین‌رو ما در یک پرونده، نگاهی به مقاومت‌های زنان در ایران و چند کشور دیگر داریم و تلاش می‌کنیم با نگاهی انتقادی به گفتار مسلطی بپردازیم که «مردان»، «پدران»، دولت‌ها و مذهب‌ها را تغذیه می‌کند و در عین حال خشونت به زنان را طبیعی جلوه داده است. در اولین یادداشت این مجموعه فرشاد اسماعیلی با اشاره به توجیهات فقهی از این نوشته که چرا زن‌کشی عادی است؟
تفریح و فراغت در شهر هم سویه جنسیتی دارد؛ وقتی زنی بچه‌اش را به پارک می‌برد فکر می‌کنیم مشغول تفریح است، اما در واقع او دارد بچه‌داری می‌کند.
هست شدنِ آنچه تاکنون نیست بوده، مستلزم روایتی نقادانه از گذشته است. روایتی نقادانه که به ایدۀ آینده‌ای برابر می‌پیوندد و نظمی متفاوت را جستجو می‌کند.
تصویب سندی با عنوان «سند ملی کار شایسته» در ۲۹ اردیبهشت سال جاری موجی از واکنش‌ها را از طرف فعالان حوزه کارگری به دنبال داشت. در این سند ایجاد و توسعه فرصت‌های اشتغال مولد، برخورداری از حمایت‌های اجتماعی، تضمین حقوق بنیادین کار و تقویت گفتگوهای اجتماعی، محور‌های کار شایسته معرفی شده‌اند. فرشید اسماعیلی با ایلنا در مورد این سند گفتگو کرده است.
