«شورش‌های نان» یکی از قدیمی‌ترین شیوه‌های اعتراض سیاسی-اقتصادی در تاریخ جهان است؛ شورش نان یا شورش برای غذا اصطلاحی است که به اعتراض تودۀ مردم نسبت به افزایش قیمت یا کمیاب شدن موادغذایی اساسی اطلاق می‌شود. زنان چه نقشی در شورش‌های نان داشته‌اند؟
فیروزه کاشانی ثابت در این کتاب به سراغ سیاست‌گذاری‌های جمعیتی در ایران و ایدئولوژی‌های ناسیونالیستی در پس این سیاست‌ها رفته است تا نشان دهد که چگونه بدن مادران به محور سیاست‌های دولت-ملت‌سازی در تاریخ معاصر ایران بدل می‌شود.
زنی که زخمش، کبودیش را به پزشکی قانونی می‌برد، در برابر قانون، بدن غریبه‌ای است به‌دنبال دریافت یک سند. کسی از او نخواهد پرسید که امشب به جز کنار ضارب، جایی برای خوابیدن داری، اگر ضارب این سند را ببیند با تو چه خواهد کرد؟ غیر از زخمی که بر بدن داری، چه رنج‌هایی را حمل می‌کنی؟
امروز تصویرسازی رسانه از زنان، در تلاش است که زنان را به‌عنوان موجوداتی شکننده و ناتوان از مدیریت شرایط زندگی تصویر کند. در نگاه رسانه، زن در خارج از خانه، یک قربانی است. این تصویر نه تنها ساختگی و تحریف‌شده، بلکه حتی توهین‌آمیزست.
