دولت تمام اعتباراتش را بر توسعه اردوگاه‌های درمان اجباری متمركز كرده. اينكه به ما كمك نمی‌کنند چندان اهميت ندارد. مهم اين است كه حتي برای همان جمعيتی هم كه به زور در خيابان‌ها دستگير می‌کنند و به اردوگاه درمان اجباری می‌برند، هيچ حمايت و اقدام موثری انجام نمی‌شود؛ نه حمايت شغلی و نه حمايت اجتماعی و نه حمايت خانوادگی.
برای جامعه‌ای که از ترس جانش به چهاردیواری خانه پناه برده جان معتادان و کارتن‌خوابان بهایی دارد؟ این گزارش سراغ جدال زنان کارتن‌خواب بندرعباس با اعتیاد و کرونا رفته است.
تاكنون ۷۷ هزار معتاد خيابانی از سطح شهرها جمع‌آوری شدند و احتمال بازگشت اين افراد به مصرف موادمخدر، ۹۷ درصد است به اين معنا كه فقط ۳ درصد اين افراد، پاک می‌مانند.
آیا می‌توانیم کلمه اعتیاد را برای نوع استفاده‌مان از شبکه‌های اجتماعی به کار ببریم؟ متن پیش رو ترجمه بخش کوتاهی از کتاب «پر کردن خلا» است که به ارتباط مفهوم اعتیاد و شبکه‌های اجتماعی می‌پردازد.
