جهان در حال آغاز تغییری پارادایمیک در درک نقش و حدود قدرت‌های محلی در شکل‌دهی به اقتصادهای محلی است. چیزی که زمانی شبیه به یک برنامه‌ی رادیکال حاشیه‌ای در دولت‌های محلی به نظر می‌رسید در حال تبدیل شدن به شیوه‌ای نوین برای چگونگی کنش‌های دولت‌های محلی در حوزه‌ی اقتصاد و در راستای مساوات‌طلبی بیشتر است.
تحلیل نوشته پیش رو آن است که سیاست‌های نئولیبرالی مانند سیاست‌های ریاضت اقتصادی (با کاهش قابل توجه [بودجه] سیاست‌های اجتماعی از جمله مراقبت‌های پزشکی و خدمات درمانی) و خصوصی‌سازی خدمات بهداشتی چگونه ظرفیت پاسخ‌گویی دولت‌ها به شیوع ویروس کرونا را در ایتالیا، اسپانیا و آمریکا تضعیف کرده است.
در دهه نود وقتی پرو در حین تغییر به سمت خصوصی‌سازی در وضعیت بحرانی اقتصادی قرار گرفت، زنان تصمیم گرفتند با راه انداختن آشپزخانه‌های مشترک و محلی هزینه تهیه غذا را کم کنند تا از این طریق شکم بچه‌هایشان را سیر کنند.
مارک فیشر در مقاله‌ی پیش رو بررسی می‌کند که سرمایه‌داری چگونه توانسته با بزک و چراغانی کردن ملال آن را بدل به فرصتی برای مشارکت و فعالیت بیشتر کند.
نویسنده از میان ۲۷۸ مقاله وبسایت میدان که کلمه نئولیبرالیسم در آن‌ها استفاده شده چند جمله را انتخاب کرده و به این بهانه «اشارت‌گری» این واژه را در متن فارسی بررسی کرده است.
سیلویا فدریچی در مصاحبه زیر با وبسایت «پروگرس» از فعالیت دانشجویی در یک بستر جهانی می‌گوید. به زعم فدریچی نولیبرالیزه کردن دانشگاه‌ها، حمله به آموزش به‌عنوان یک خیر جمعی است.
کرونا به خوبی نشان داد که ما امروز در جوامعی زندگی می‌کنیم که بر پایه ترس از مرگ بنا شده است و آدم‌ها تلاش می‌کنند تا برای بقا و طولانی‌کردن زندگی خود وارد جنگ با دیگران شوند.
اردوغان تجسم ترکیب مناسب اتحاد با غرب و وفاداری به سنت‌های اسلامی بود. کتاب برآمدن ترکیه اردوغان تلاش دارد برآمدن چنین شخصیتی و حزبی را در ترکیه بررسی کند.
این بیماری همه‌گیر روندهای پیش از بحران را تغییر نخواهد داد. نئولیبرالیسم مرگ آرام خود را ادامه خواهد داد و خودکامه‌های پوپولیست اقتدارگراتر خواهند شد و چپ خواهد کوشید طرحی نو دراندازد.
