ميثم سفرچی در اثر درخشان خود، «تجاری سازی و مصرف‌گرايی»، كوشيده تا در پرتو يک كار تجربی درباره مال‌ها و مصرف‌كنندگان، نظريه‌ای بديع درباره فهم تحولات تهران نئوليبرالي ارايه دهد. به جرات می توان گفت اين جدی ترين تلاش جامعه‌شناسی انتقادی برای به‌كار بستن ميانجی مند «نقد نئوليبراليسم» در حوزه مباحث «جامعه‌شناسی شهر» با بهره‌گيری از ايده‌های درون اسلام سياسی، به عنوان نيروی حاكم بر دستگاه سياست‌گذاری كشور است.
برجستگی «مسئله فرهنگ» برای گرامشی هرگز ناشی از سرخوردگی از سیاست و اجبار تحمل حبس نبوده است. در بحبوحه جنگ داخلی و مصایب بلشویک‌ها برای دفاع از انقلاب در روسیه، آنچه نظر گرامشی را به خود جلب کرده، «راه زندگی» جدیدی است که بناست توسط کمونیست‌ها و به‌واسطه خود کارگران پیش پای جامعه گذاشته شود.
