پژوهشگر از مراجعين به مال‌ها درباره تصورشان از خوشبختی سوال می‌كند. پاسخ‌ها نشان می‌دهد برای اغلب افراد خوشبختی امری فردی است و در تصور آنها از خوشبختی اثری از امر اجتماعی ديده نمی‌شود. برای آنها شرايط اجتماعی و سياسی و آنچه در جهان می‌گذرد جایی در تصورشان از خوشبختی ندارد. برای برخی راه‌حل مسائل اجتماعی چون نابرابری و فقر هم در برخی كنش‌های فردی و خيريه‌ای است. میثم سفرچی در كتاب «تجاری‌سازی و مصرف‌گرايی» اين موضوع را نشانه‌ایی از هژمونيک شدن فرهنگ نوليبرالی در ايران پس از انقلاب تفسير می‌كند.
در این روزها که موضوع نژادپرستی در آمریکا در پی قتل جرج فلوید به‌دست پلیس در صدر توجه افکار عمومی است، بد نیست نگاهی به همین مقوله درباره مهاجران افغانستانی در ایران داشت.
