تفکیک و حذف بخشی از جامعه از فضاهای عمومی، تنها به معنای پس‌زدن آن‌ها از تصاویر شهری نیست، و تبعاتی متنوعی، از جمله بالا رفتن خشونت، و حذف و کمرنگ شدن قسمتی از جامعه در عرصه اجتماعی خواهد داشت. این مقاله، به سهم این حذف‌شدگی در ناامن‌سازی شهرها می‌پردازد.
روایت‌هایی هست که دل‌مان را آشوب می‌کند. مضطرب می‌شویم، می‌ترسیم چون می‌دانیم با پذیرش روایت‌ها، از لذات و منافعی محروم خواهیم شد. این است که از رایج‌ترین الگوی عملی استفاده می‌کنیم: نفی می‌کنیم.
التزام مهمِ مدیریت شهری کارا، درک صحیح از تاثیر تصمیم‌گیری شهری بر زندگی ساکنان شهر است. در این میان معمولا زنان از قلم می‌افتند. این مقاله مروری کلی بر تاثیر برنامه‌ریزی شهری بر ساکنان شهر به‌خصوص زنان دارد.
اهمیت مبارزه علیه آزار جنسی در تصویر کلان مبارزات سیاسی چیست و این مبارزه چه پیوندی با حرکت به سمت جهانی آزادتر دارد؟
در دهه نود وقتی پرو در حین تغییر به سمت خصوصی‌سازی در وضعیت بحرانی اقتصادی قرار گرفت، زنان تصمیم گرفتند با راه انداختن آشپزخانه‌های مشترک و محلی هزینه تهیه غذا را کم کنند تا از این طریق شکم بچه‌هایشان را سیر کنند.
محققان فمینیست معتقدند دستیابی به روش‌های توسعه پایدار تنها از راه مشارکت و همکاری زنان و مردان با یکدیگر و تلاش مدام برای رفع تبعیض جنسیتی ممکن است.
جایگاه اقتصادی زنان، جنبش‌ها و کنش‌گری زنان در فضای شهری که برای مردان ساخته شده، رابطه میان سرمایه‌داری و مردسالاری، شکل ارتباط زنان با دیگر افراد جامعه همگی از جمله موضوعاتی هستند که با برنامه‌ریزی شهری رابطه‌ای دوسویه دارند. این مقاله به موضوعاتی می‌پردازد که نقد فمینیستی می‌تواند آن‌ها را برای نظریه برنامه‌ریزی شهری تبدیل به مساله کند.
شهری‌کردن رابطه نزدیک با فقر دارد. چطور می‌توان فقر را در بطن تحولات شهر فهم کرد؟ فقر زنان چگونه سنجیده می‌شود؟ این مقاله معیارهای قابل ارزیابی برای تحقیق درباره فقر و بخصوص فقر زنان را ارایه می‌دهد.
