نوآوری‌ها و طبع‌آزمایی‌های بیه‌لی در این رمان در نویسندگان روس بعد از خودش تاثیر داشت، اما نشان دادن دقیق این تاثیر دشوار است.
رانندگی تراکتور، کارگری در کارگاه نجاری، ملوانی، و قصابی تنها بخشی از لیست بلندبالای «حرفه‌های ممنوع برای زنان» در روسیه هستند. نه‌تنها در سطح بین‌المللی، بلکه بسیاری از کارفرمایان و کارگران روسی هم از قانونی که از دوران اتحاد شوروی باقی‌مانده است بی‌اطلاع هستند. وزارت کار روسیه به تازگی اعلام کرد که از ابتدای سال ۲۰۲۰، تعداد شغل‌های ممنوع را از ۴۵۶ به ۷۹ حرفه کاهش خواهد داد. تغییر این قانون برخلاف آنچه دولت این کشور ادعا می‌کند، دستاورد سازمان‌دهی کارگران زن روسی است.
«ملت ما سالهاست که لبه پرتگاه ایستاده‌است. یک بار هم که شده، بیایید یک قدم به جلو برداریم!» و ده‌ها هزار جوک دیگر. دانشمندان غربی سالها به جمع‌آوری جوک‌های سیاسی در اتحاد جماهیر شوروی پرداخته‌اند و آنها را در بستر استبداد و پروپاگاندای حزب کمونیستی حاکم تحلیل کرده‌اند. اما آیا این ژانر توسط صاحب‌نظران و سیاستمداران به درستی فهم شده‌است؟ این مقاله نظرگاهی متفاوت را درباره شوخ‌طبعی و بدگمانی سیاسی در روسیه، از سلطنت تزاری تا دولت ولادیمیر پوتین، ارائه می‌کند.
مجسمه 7 متری «میخائیل کلاشنیکف» مخترع و سازنده سلاح کلاشنیکف چهار سال پس از مرگ او در مسکو در معرض دید مردم قرار گرفت.
سیاست خارجه ایالات متحده در قرن بیست‌ویکم هیچ ندارد مگر قدرت نظامی گسترده. گذشت آن روزها که از توان نظامی استفاده می‌شد تا «آمریکا جهان را از نو برای خود بیافریند». در دوره بعد از جنگ سرد، مداخلات نظامی ایالات متحده در غیاب یک تصور راهبردی کلی صورت می‌گیرد؛ با توجیهات ایدئولوژیکی که حتی در میان نخبگان سنتی آمریکا نیز خریدار ندارد. جای شگفتی نیست که این مداخلات غیرقانونی و بی‌توجیه به چیزی ختم نمی‌شود مگر ایجاد سیاه‌چاله‌هایی که به‌نوبه خود راه را برای سازمان‌های تروریستی و خشونت باز می‌کنند. «نوام چامسکی» در مصاحبه حاضر از پویایی سیاست خارجه آمریکا در قرن ٢١ و الزامات تخریبگری برای نظم جهانی می‌گوید و به موضوعات دیگری هم می‌پردازد؛ ارزیابی نقش روسیه در درگیری‌های سوریه، ظهور داعش و جذابیت ظاهری آن برای جوانان مسلمان اروپایی و چشم‌انداز شوم سیاست خارجه آمریکا در آینده.
