نحوه سیاست‌گذاری دولت‌ها و ارائه خدمات برای مقابله با ویروس کرونا همگانی نبوده است. یادداشت حاضر نشان می‌دهد که چگونه سیاست‌های دولت به نفع کارفرماها و علیه کارگران بوده است.
ده روز از اعلام شیوع کرونا در ایران می‌گذرد. طی همین روزها خیلی‌ها خود را در خانه‌هایشان قرنطینه کردند اما کارگران کارخانه‌ها و بنگاه‌های تولیدی مانند روزهای دیگر سال، هر روز صبح به سر کار می‌روند.
اگر هر روز سری به صفحات حوادث خبرگزاری‌ها بزنید خبرهایی از آسیب دیدن کارگران در محل کار به ویژه کارگران ساختمانی می‌بینید؛ یکی از روی داربست به زمین افتاده و قطع نخاع شده، دیگری موقع پرتاب آجر سرش شکسته و آن یکی زیر آوار ساختمان نیمه کاره مانده و مرده؛ به خاطر همین آمارهاست که ایران در زمینه رعایت مسائل ایمنی کار در میان کشورهای جهان رتبه ۱۰۲ را دارد.
تغییرات آب و هوایی یکی از بزرگ‌ترین نگرانی‌های امروز بشر است، پژوهشگران و دانشمندان در حال بررسی مخاطرات این تعییرات از جنبه‌های متفاوت‌اند. اما تغییرات اقلیم چه تاثیری بر زندگی نیروهای کار می‌گذارد؟
دموکراتیک‌کردن سیاست مدت‌های مدید شعار و هدف مطلوب شمرده شده است. اما این ایده را می‌توان جلوتر برد و پرسید چرا فقط سیاست را دموکراتیک کنیم؟ چرا اقتصاد را دموکراتیک نکنیم؟
لایحه اصلاح قانون کار وظایفی که بر عهده دولت بود را از دوش آن برداشته، موجباتی را فراهم کرده که قراردادهای موقت کار تبدیل به یک امر قانونی شود. همچنین نیروهای کار بیش از آنچه امروز از حقوق خود محروم هستند، محروم‌تر خواهند شد.
