«شورشهای نان» یکی از قدیمیترین شیوههای اعتراض سیاسی-اقتصادی در تاریخ جهان است؛ شورش نان یا شورش برای غذا اصطلاحی است که به اعتراض تودۀ مردم نسبت به افزایش قیمت یا کمیاب شدن موادغذایی اساسی اطلاق میشود. زنان چه نقشی در شورشهای نان داشتهاند؟
جنبش زنان در خاورمیانه چه ریشه های مشترکی دارد؟ مریم رحمانی در این مقاله با مقایشه جنبش زنان در ایران و ترکیه از اشتراک و افتراق این دو جنبش حرف زده و با بررسی زمینههای تاریخی اجتماعی نظیر استعمار، به نقش ناسیونالیسم و تأثیرگذاری آن بر جنبش زنان در ترکیه و ایران پرداخته است.
جریان روایتگری آزار جنسی علاوه بر رسواکردن آزارگران، بخشی نامرئی شده از وجود زنان را نیز به عرصه عمومی آورد و با به کلام آوردن تجربیات آزار، آن را به مسئلهای جمعی تبدیل کرد. سرنوشت جریان روایتگری مشخص نیست اما این مرئیشدن، فینفسه تغییری در آگاهی کسانی که درگیر این جریان بودهاند ایجاد کرده است.
اين يادداشت به دنبال برهم زدن دوگانه كاذب «دادگاه خصوصی» و «دادگاه عمومی» درباره برخورد با تجاوز است و میخواهد از مسالهای به نام استقلال «كنشها/جنبشهای اجتماعی» بگوید.
سارا بنیعامریان در این یادداشت نگاهی داشته به تاریخ زنان افغانستان و مقاومتهایشان علیه زنکشی حتی در تاریکترین و مرتجعترین حکومتها و تجربه کارزاری علیه یک جنایت را روایت میکند که موجب تغییر قانون ناعادلانه در پاکستان شد.
این مقاله میکوشد نشان دهد مخالفت اسلامگرایان با آموزش دختران، چه تاثیری بر ظهور «گفتمان امنیت» و مطالبه «پلیس منظم و مقتدر» از سوی ملیگرایان زن و مرد در عصر مشروطه داشت و در مقابل وامگیری اسلامگرایان از گفتمان ملیگرایانه چه تاثیری بر مناسبات جنسیتی این دوره گذاشته است.
رابطه جنبش زنان و فضای سیاسی در شهر را چگونه میتوان تحلیل کرد؟ فضای سیاسی و احزاب سیاسی حاکم بر شهر چگونه بر خط مشی کنشگران و سازمانهای زنان در یک شهر تاثیر میگذارند؟
به زعم اما گلدمن آزادسازی باید به زنان امکان دهد که به درستترین معنا انسان باشند؛ هر چیزی درون او که طالب اثبات و فعالیت است باید کاملترین بیان خود را بیابد.
جنبش زنان در فلسطین نهتنها در برابر مردسالاری ایستاده، بلکه در مبارزه با استثمار و اشغال هم پیشتاز بوده است. این متن که از نشریه دانشجویی هلا، تاریخچهای از جنبش زنان در فلسطین میخوانید؛ از اولین قدمهایش تا رسیدن به طالعات.