در اين يادداشت میگوييم كه چگونه «اصل برائت» میتواند دهان جنبش اجتماعی را برای ذكر نام متجاوزان ببندد و در عینحال چرا پیوستگان به این جنبش اجتماعی باید به حفظ «حقوق و آزادیهای فردی» توجه کنند.
اين يادداشت به دنبال برهم زدن دوگانه كاذب «دادگاه خصوصی» و «دادگاه عمومی» درباره برخورد با تجاوز است و میخواهد از مسالهای به نام استقلال «كنشها/جنبشهای اجتماعی» بگوید.
هراس ۳۰ ساله جنگ داخلی در لبنان، چگونه جایش را به همبستگی جماعتهای مختلف علیه همه احزاب سیاسی لبنان داده است؟ ائتلاف طبقاتی بین اقشار فرودست و متوسط لبنان، نتیجه کدام سیاستها است؟
متن پیش رو گزارشی به قلم بیتا بیات از سخنان علی طیبی، عضو هیئتعلمی مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی، در مورد جنبشهای حق مسکن و اجارهنشینان طی دو جلسه در مدرسهی تابستانی مطالعات انتقادی شهری است.
پرویز صداقت در گفتوگوی حاضر ابتدا توصیف کلی از وضعیت اقتصادی و اجتماعی ایران بعد از دو تکانه ارزی و تحریمها تصویر میکند و توضیح میدهد که به دلیل گرهگاههای ساختاری راهکارهای فوری مانند افزایش دستمزد و کارتهای خرید کالا نمیتواند هیچ گشایشی در وضعیت معیشتی عموم مردم ایجاد کند. او معتقد است، برای مقابله با تورم باید هرچه بیشتر بخش بزرگی از مایحتاج و نیازهای ضروری را از حوزه بازار و حوزه کالاشدگی جدا کرد. صداقت این ضرورت را در چشمانداز سیاستگذاری کنونی ناممکن میداند و با همین رویکرد معتقد است، خود مزدبگیران و گروههای فرودست باید مسائلی مثل رایگانسازی آموزش، خدمات بهداشتی و درمانی و ... را در دستور کار مطالبات خود قرار بدهند. این راه حلهای جمعی ابتدا به شکل عصیان خودش را نشان میدهد اما در عمل میتوانند دستورکار جایگزین و بدیل را در برابر مسائل فعلی مطرح کنند.
معیار فعالیت در فضای رسمی که فضای معمولِ فعالیت احزاب است و تفاوتِ آن با فضای غیررسمی که حوزه فعالیتِ جنبشهای اجتماعی را تعریف میکند نیز هر چند به عنوان معیاری مهم برای مقایسه تأثیرگذاری این دو نوع نهاد مطرح هستند، اما به نظر میرسد که وجه اینهمانگوییِ این گزاره تا حد زیادی از اهمیت این معیار برای مقایسه میکاهد. در واقع، از آنجا که تغییرات سیاسی در اکثر اوقات به واسطه نهادهای رسمیِ سیاستورزی به وقوع میپیوندند، روشن است که کارکرد نهادهایی که در فضای رسمی فعالیت میکنند بیشتر از نهادهایی باشد که بیرون از این فضا سیاست میورزند.
آصف بیات در مصاحبه با احمد العوفی از کتاب جدیدش «انقلاب بدون انقلابیون»، استراتژیهای بازیگران اجتماعی، انتقادها نسبت به انگارههای «پیشروی آرام» و «ناجنبش»، آینده اسلام سیاسی، امکان انقلاب و.. سخن میگوید.
نویسنده: کلر تایلور - مقاله پیشرو بخش نخست از مجموعه مقالاتیست که به بررسی و روایت مختصر از جنبشهای اجتماعی آمریکای لاتین میپردازد. این مجموعه توسط رضا اسکندری گردآوری و ترجمه شده است. مقاله حاضر جنبش اثرات کوتاهمدت و درازمدت «پرونیسم» در آرژانتین را مرور میکند.
چرا مبارزات شهری در پروژههای دگرگونی اجتماعی اهمیت دارند؟ اهمیت بازیابی فضای عمومی در جنبشهای اجتماعی چیست؟ و در این لحظه تیره ناهمگونی مفرط شهری و نابرابریهای اجتماعی، چگونه باید در مورد آنچه امکانپذیر است بازاندیشی کنیم؟ برای آموزههایی در مورد این پرسشها در 24اکتبر2013 با دیوید هاروی گفتوگو کردیم. هاروی استاد ممتاز انسانشناسی و جغرافیا در مرکز تحصیلات تکمیلی دانشگاه سیتینیویورک، مدیر مرکز مکان، فرهنگ و سیاست و نویسنده کتابهای متعدد پیشگامانه ازجمله «عدالت اجتماعی و شهر» (1973)، «محدودیتهای سرمایه» (1982)، «فضاهای امید» (2000)، «تاریخچه نولیبرالیسم» (2005) و «شهرهای شورشی: از حق به شهر تا انقلاب شهری» (2012) است. در این گفتوگو، هاروی نشان میدهد که چگونه مبارزات بر سر فضای شهری و کیفیت زندگی شهری در محلهها برای درک پویش مبارزه طبقاتی ضروری است. وی بر اهمیت پیوند مبارزات در پروژههای دگرگونی اجتماعی و دعوت به مفهومسازی دوباره طبقه کارگر تاکید دارد تا شامل همه «آن مردمی شود که زندگی شهری را تولید و بازتولید میکنند.»
