منیژه حکمت از تأثیر پول‌های فاسد بر سینما گفت
منیژه حکمت در واکنش به نامه جمعی از سینماگران به قوه قضاییه که خواهان آزادی موقت یکی از متهمان اصلی اختلاس از صندوق فرهنگیان شده بودند، گفت:
کسانی که این نامه را امضا کردند پرژوه‌های خاصی از آقای امامی داشتند و امکانات توزیع و پخش و تولیدات عجیب و غریب با پول‌های عجیب و غریب داشتند. ایرادی ندارد افراد با سرمایه‌های خودشان وارد سینما یا فرهنگ و هنر شوند اما نه با پول بیت‌المال و حقوق معلمان، نه از صندوق معلمان بازنشسته که جزو ضعیف‌ترین قشر اقتصادی جامعه هستند.
او در برنامه «سینما معیار» که از شبکه رادیویی گفت‌وگو پخش شد، با اشاره به جایگاه تضعیف‌شده نهادهای صنفی هنری به‌ویژه خانه سینما در پنج سال اخیر خواهان ایفای نقش بازدارنده و روشنگر خانه سینما درباره فساد مالی و سیاسی در سینمای ایران شد. منیژه حکمت که خود از حامیان اصلی حسن روحانی در انتخابات سال ۱۳۹۲ بود، سیاست‌های فرهنگی دولت حسن روحانی را با «انحطاط فرهنگی» توصیف کرده و آن را مُهری دانسته که بر «پیشانی رئیس‌جمهور» خورده است. کارگردان فیلم زندان زنان که تا کنون تهیه‌کننده بیش از ۱۲ فیلم سینمایی بلند بوده، تاثیر پول‌های فاسد بر ساختار تولید و توزیع سینما را کم‌اهمیت‌تر از منشا این پول‌ها ندانسته و گفته:
حداقل تاثیر منفی که این افراد روی سینمای ما گذاشتند گران شدن فرآیند تولید فیلم و انحصاری شدن چرخه تولید است. وقتی فیلم تولید کردن گران شود فقط یکسری از افراد هستند که می‌توانند فیلم تولید کنند لذا انحصاری می‌شود که عملا دست افرادی می‌افتد که پول دارند و پول بیشتری می‌توانند خرج کنند. حتی بحث‌های هنری هم به کنار می‌رود چون فقط ذائقه یک گروه از افراد در سینما وجود دارد و آن کسانی است که پول دارند و در واقع کسانی که پول دارند می‌گویند که چه موضوعاتی ساخته و به چه سوژه‌هایی پرداخته شود.
ساختار پیچیده تولید و توزیع فیلم در سینمای ایران که ملغمه‌ای است از سلطه دولت و هجوم سرمایه‌های خصوصی غیرشفاف، جریان سینمای بدنه و حتی سینمای هنری ایران را به فساد کشانده است. این اگرچه یک تهدید بزرگ برای سینمای ایران است، اما می‌تواند فرصتی باشد برای سینماگران مستقلی که به دنبال خلق یک سینمای بدیل با ساختارها و سرمایه‌های بدیل هستند؛ سینمایی که شبح آن همواره بر فراز آسمان تنگ سینمای ایران پرواز کرده است.