داستان The wire همیشه در مورد سیستم حرف میزند؛ سیستمی که بد کار میکند و فقط وقت نمایش و روی صحنه عملکرد درخشانی دارد؛ وقت انتخابات، در کنفرانسهای مطبوعاتی و برنامههای تلویزیونی.
امین بزرگیان با اشاره به این نکته که در فقدان یک چپ پویا و سازماندهی شده که به آرمانهای اندیشه انتقادی معتقد باشد، آنچه که رخ داده هضم چپ در معده راست است، او میگوید: در فرانسه کسی وجود ندارد که اعتراضات را نمایندگی کند در چنین شرایطی، شکاف موجود را کسانی پر میکنند که از نارضایتیها سوءاستفاده میکنند. در نهایت ممکن است جریاناتی حاکم شوند که هم به شکاف طبقاتی بیشتری دامن بزنند و هم حداقل ارزشهای دموکراتیک حامی حقوق و آزادی انسانها را از بین ببرند.
پس از کشتار مونیخ، همه نگاهها رفت به سمت شخص قاتل، نوجوان نژادپرست، افسرده، عاشق خشونت؛ دیوانهای با گرایشهای افراطی. اما چرا کسی در این روایت مدرسه، نظام آموزشی، دولت آلمان و نظم نمادین حاکم را مقصر نمیخواند؟
ترکیه مسیر گذر مسافران قاچاقی شده که از مرز زمینی، پنهانی خود را به آن سوی مرز میرسانند، ساعتهای دراز در تاریکی پیاده میروند و اگر از دریا جان سالم بهدرببرند، بعد از روزها و ماهها ماندن پشت مرزهای یونان، عاقبت از کمپهای پناهندگی در هلند یا آلمان سردرمیآورند.