مترجمان کتاب «بندگان مشتاق سرمايه: اسپينوزا و ماركس در باب ميل» که به همت انتشارات علمي و فرهنگی در سال ۱۳۹۷ منتشر شده، قصد دارند باب بحث بسيار مهمي را باز كنند... اما اين در، باز نشده، بسته شده است؛ دليلش را مترجمان ما بهتر از هركس ديگر مي‌دانند، بايد بدانند.
به اعتقاد صالح نجفی؛ قانون‌ها و قراردادهای جوامع که با میانجی‌های زبانی وضع شده‌اند، سوژه‌ها را وامی‌دارند دائم به جستجوی مطلوب مطلق گم‌شده میل خود بروند، ابژه‌ای که در عرصه اجتماعی «ملت» نامیده می‌شود. این یعنی من نوعی، برای رسیدن به یک مطلوب مطلق، ارضا شدنم را مدام به تعویق می‌اندازم و در سایه آن ابژه والاست که تمامی تفاوت‌ها اعم از تفاوت‌های جنسی، جنسیتی، نسلی و سنی روا داشته می‌شوند.
قسمت عمده‌ای از مباحث نظری جامعه در وضعیت کنونی ما، ترجمه و نقد آن است. این موضوع را شاید بتوان در ادامه پیگیری مستمر صالح نجفی در نقد متون نظری دانست که نقدهای دیگری را به همراه داشت. مترجمان و متقدان گوناگونی از زوایای مختلف درباره موضوع ترجمه نوشته‌اند. در این یادداشت، جوادگنجی به ترجمه به مثابه نوعی مواجهه با امر بیگانه می‌پردازد؛ مواجهه با دیگری که از مسیر زبان می‌گذرد و زبان این درگیری را نمایندگی می‌کند. در این راستا انتخاب متون برای ترجمه، اهمیت ویژه‌ای دارد چرا که انتخاب یک اثر خاص برای ترجمه ممکن است انحرافی در مسیر تاریخی مواجهه با آثار بیگانه ایجاد کند.
آنجه در پی می‌آید یادداشت «صالح نجفی» است درباره «ترجمه و نقد ترجمه» که در سالنامه روزنامه شرق منتشر شده است. میدان پیش‌تر در پرونده «بحران ترجمه در فارسی؛ پیرامون ترجمه متون نظری به فارسی» یادداشت‌های صالح نجفی و نقدها به پروژه نقد ترجمه او را منتشر کرده است، که خواندن آن‌ها ارجاعات متن جاری را روشن‌تر می‌کند.
صالح نجفی معتقد است «اگر یکی از نخستین کارکردهای ترجمه مدد رساندن به خواننده برای «فهم» متن‌هایی باشد که در زبانی به غیر از زبان مادری‌اش تولید می‌شوند، باید گفت بسیاری از ترجمه‌هایی که این‌روزها منتشر می‌شوند اساسا نقض غرض‌اند». صالح نجفی خود مترجم پرکار این روزهای حوزه فلسفه و سیاست است و یادداشت‌های بسیاری در روزنامه شرق در نقد ترجمه‌های منتشر شده در بازار کتاب نوشته است. یادداشت پیش رو آخرین نقد وی است بر دو ترجمه از آثار ژاک رانسیر.
یاداشت زیر نقدی ست بر ترجمه کتابِ «اخلاق صغیر» تئودور آدورنو، در این یاداشت صالح نجفی نشان می دهد مترجم کتاب یعنی حميد فرازنده متن کتاب را نادرست به فارسی برگردانده است.
یاداشت زیر نقدِ صالح نجفی بر ترجمه کتاب های دیوید هاروی در ایران است. نجفی در این یاداشت نشان می دهد که مترجم کتاب های دیوید هاروی (عارف اقوامی مقدم) به متن اصلی کتاب وفادار نبوده است و ترجمه های فارسی از مشکلات بسیار زیادی برخوردار است.
امید مهرگان در یاداشت زیر به بررسی نقدهای اخیر صالح نجفی بر ترجمه‌های فارسی متون نظری می‌پردازد. صالح نجفی در ماه‌های اخیر در صفحه اندیشه روزنامه شرق به نقدِ ترجمه‌های فارسی کتاب‌هایی همچون «ناخودآگاه زیباشناختی»، «الاهیات سیاسی»، «هژمونی و استراتژی سوسیالیستی»، «پاریس پایتخت مدرنیته» و... پرداخته است.
یادداشت پیش‌رو نقد دیگری است از صالح نجفی به ترجمه‌های فلسفی در ایران. او این بار با نقدی کم‌تر بی‌رحمانه به بررسی و نقد ترجمه‌ی کتاب «خیلی کم...تقریباً هیچ» نوشته‌ی سایمون کریچلی می‌پردازد که توسط لیلا کوچک منش ترجمه شده است.
