هشت سال پيش زمان جشنواره تئاتر اينجا پر بود از دانشجو و مهمانان خارجی، ولی امروز كسی جرات ندارد ساعت ده شب بيايد تئاتر شهر. محدوده پر شده از كارتنخواب و كيفقاپ. شيشههای ماشينها را میشكنند و دزدی میكنند، خفتگيری میكنند، امنيت نيست، اينجا ديگر محل فرهنگی نيست.
آیا گالریها مهمترین عامل حیات هنر معاصر هستند؟ چطور میتوان در برابر نیروی عادیساز کلیشههای پیرامون گالریها مقاومت کرد؟
آیا دانستن از واکنشهای مختلف انسانها در مواجهه با مرگ حتمی و شرایط روحی و محیطی که به آن واکنش خاص میانجامند، میتواند معمای مرگ را برای انسان سادهتر کند؟
نقاشیهای ادوارد هاپر که تنهاییهای انسان اوایل قرن بیستم در شهرهای مدرن را نشان میدهند، این روزها در شبکههای اجتماعی بهنشانه شباهت این روزهای کرونایی با روزگار آدمهای آن نقاشیها دستبهدست میشوند.
ساسیمانکن چگونه توانسته در میان سلایق و گروههای مختلف جامعه مخاطب پیدا کند؟ این مطلب میکوشد به زمینههای اجتماعی محبوبیت آهنگهای ساسیمانکن اشاره کند.
وزارت حقیقت: زندگی نامهی کتاب ۱۹۸۴ نوشته دوریان لینسکی و شرحش از همهگیرشدن ۱۹۸۴ مملو از بصیرت است. داستان همانند خود برادر بزرگ حضوری خفقانآور پیدا کرده است:« ۱۹۸۴ دارد شما را میپاید.»
داگلاس کریمپ (۲۰۱۹-۱۹۴۴)، از برجستهترین مورخان و نظریهپردازان هنر معاصر، پس از سالها زندگی با سرطان صبح جمعه پنجم جولای درگذشت.
