در مسیر رسیدن به شهر دوستدار کودک، چه کسی بهتر از خود کودکان می‌تواند معایب و نیازهای شهر را تشخیص دهد؟ گشت‌هدایت‌شده با کودکان در محله وحیدیه تلاشی است در جهت تحقق این هدف؛ دیدن با کودکان و گوش دادن به آنها.
کولی‌ها گروهِ قومیتی‌ای هستند که برای وفق دادنِ خودشان با شهرها، ویژگی‌ها و خصوصیات فرهنگیشان را به‌کلی فراموش نکرده‌اند. نویسنده نگاهی انداخته است به کولی‌های جوکی‌محله در آمل.
خواست عمومی و اراده جمعی می‌تواند آغازگر احیای شهری باشد که در آن زندگی می‌کنیم. رویای دور از دسترس نیست داشتن شهری که عنوانِ شهر سبز، برازنده‌اش باشد. کشاورزی شهری می‌تواند گامی اساسی در راه بهبود وضعیت شهرمان باشد.
بسیاری از پارک‌ها، میادین، و حتی پیاده‌روهای شهرهای مختلف جهان خصوصی‌شده‌اند یا در حال خصوصی‌شدنند. با خصوصی‌شدن این فضاهای سابقا عمومی قوانین ناگفته‌ای به ما تحمیل می‌شود؛ ساعت استفاده مشخص، ممنوعیت برگزاری تجمع، ممنوعیت خواب و ... .
یکشنبه ۱۸ بهمن ماه فیلمی از حمله عوامل شهرداری به کارواشی در سعادت‌آباد تهران منتشر شد. این واقعه به روشنی نشان می‌دهد که در دعوای شهرداری و دیگرنهادها بر سر کالای قیمتی «شهر»، سهم ما اغلب چیزی نیست جز ضربه‌ای که ناغافل بر سرمان فرود می‌آيد. آنچه در ادامه می‌خوانید گزارش تحلیلی سایت یکشهر از این واقعه است.
دکتر علاءالدینی بر این نظر است که مدیریت شهری در ایران اساسا هدفی برای خود در راستای شکوفایی اقتصاد شهری قائل نیست، به این بهانه که این امر جزء وظایف شهرداری‌ها تعریف نشده است. همین دیدگاه و ساختار معیوب اقتصاد کلان باعث شده‌اند مسئولان دولتی و شهری نتوانند برای متقاضیانِ کار، شغل کافی ایجاد کنند. در چنین شرایطی باید راه را برای مشاغل غیررسمی جایگزین باز گذاشت. او بر این باور است که حتی اگر سرمایه‌گذاری خارجی هم انجام شود، شغل جدید چندانی ایجاد نخواهد شد، چراکه به احتمال بسیار زیاد سرمایه‌گذاران خارجی در حوزه‌هایی محدود، یعنی عمدتا در فعالیت‌های منبع‌محور، سرمایه‌گذاری خواهند کرد و این حوزه‌ها، به‌ویژه برای اقشار آسیب‌پذیرتر جامعه، به احتمال زیاد اشتغال‌زا نخواهند بود. ازاین‌رو باید به جای طرح‌های ضربتی برای جمع‌آوری دست‌فروشان، تلاش کرد فعالیت‌شان را با کمک خود آنها ساماندهی کرد و این شغل را به سمت شغلی شایسته سوق داد.
«سینما و شهر»، چهارمین نشست از مجموعه نشست‌های «هنر و شهر» بود که سه‌شنبه پانزدهم دی در فرهنگسرای ارسباران برگزار شد. در ادامه سخنرانی مازیار اسلامی منتقد و نظریه‌پرداز سینما که در این نشست ارائه شد، آمده است.
فضاهای عمومی در شهرهای ایران روز به روز در حال کاهش و تبدیل شدن به فضاهای تجاری‌اند. اما این فرایند مخصوص به ایران نیست. به نظر می‌رسد ارتباطی مستقیم وجود دارد میان رشد نابرابری اقتصادی و خصوصی و تجاری شدن فضاهای عمومی شهرها.
ماشین یکه تاز شهرهای ایران است. شهروند پیاده باید راه خود را در پل‌های عابر، نرده‌های جداکننده خیابان و پیاده رو، چراغ‌های عابری که دیر به دیر سبز می‌شوند، پیاده‌روهایی پر از موتورسوار و شهری پر دود پیدا کند. حسین پورنجات در این مطلب از شهرهای ماشین‌رو نوشته و گزینه‌های جایگزینی که نباید به چشم رویا به آنها نگاه کرد. او لندن را به عنوان نمونه‌ای از این شهرهای جانشین معرفی می‌کند، گرچه به این نکته توجه نمی‌کند که زیباسازی محله‌های قدیمی این شهر به هزینه‌ی ناتوانی ساکنان نامتول از سکونت در آن انجام شده است.
