زن‌کشی پدیده‌ای محدود به ایران نیست و مقاومت در برابر آن نیز امری جهانی و مشترک است، از همین‌رو ما در یک پرونده، نگاهی به مقاومت‌های زنان در ایران و چند کشور دیگر داریم و تلاش می‌کنیم با نگاهی انتقادی به گفتار مسلطی بپردازیم که «مردان»، «پدران»، دولت‌ها و مذهب‌ها را تغذیه می‌کند و در عین حال خشونت به زنان را طبیعی جلوه داده است. در اولین یادداشت این مجموعه فرشاد اسماعیلی با اشاره به توجیهات فقهی از این نوشته که چرا زن‌کشی عادی است؟
خوشبختانه با واکنش‌های به‌موقع و گسترده‌ی مردمی و سپس موضع‌گیری دولت و نهایتاً ابراز انزجار اغلب صاحب‌منصبان کشور، پدیده‌ی تلخ اسیدپاشیِ زنجیره‌ای به زنان در اصفهان نه در این شهر ادامه‌دار شد و نه به سایر شهرهای کشور سرایت کرد. با اینهمه، شرایط ایجاب می‌کند که این پدیده در کلیت و فارغ از یک اتفاق خاص مورد بررسی قرار گیرد.
