بیش از ۷۰ درصد زنان در ایران خانه‌دار هستند و حتی زنان شاغل نیز، عهده‌دار اصلی انجام امور خانه هستند. شیوع کرونا، نه تنها بیش از پیش بر حجم کاری زنان در خانه اضافه کرده بلکه حیات اجتماعی و اقتصادی آنها را نیز به خطر انداخته.
اشتغال و استقلال مالی یکی از راه‌های مقابله با تبعیض جنسیتی است. به همین‌ترتیب شرایط نامناسب اشتغال زنان در ایران خبر از تبعیض جنسیتی گسترده می‌دهد.
آمارهای جهانی نشان می‌دهد مرگ ومیر زنان در پی ابتلا به کرونا نسبت به مردان کمتر بوده است؛ اما آیا زنان در این مدت فشارهای برابری را تجربه کرده‌اند؟ دوره قرنطینه برای آنها چگونه سپری شده است؟
اگر دولت هنگام تنظیم دخل و خرج به مشکلات زنان آگاه و حساس باشد، آنگاه سود پروژه‌های دولتی به تمام افراد جامعه می‌رسد.
در دهه نود وقتی پرو در حین تغییر به سمت خصوصی‌سازی در وضعیت بحرانی اقتصادی قرار گرفت، زنان تصمیم گرفتند با راه انداختن آشپزخانه‌های مشترک و محلی هزینه تهیه غذا را کم کنند تا از این طریق شکم بچه‌هایشان را سیر کنند.
سیلویا فدریچی در مصاحبه زیر با وبسایت «پروگرس» از فعالیت دانشجویی در یک بستر جهانی می‌گوید. به زعم فدریچی نولیبرالیزه کردن دانشگاه‌ها، حمله به آموزش به‌عنوان یک خیر جمعی است.
علاوه بر نبرد برای سلامتی که همگان با آن درگیرند، تاثیرات اجتماعی ویروس کرونا نیز قابل توجه است. در سراسر آسیا، این زنان‌اند که به طور نامتناسبی تحت تاثیر آن قرار می‌گیرند.
چرا درک مارکس از مناسبات سرمایه‌داری ناقص است؟ و این چه ارتباطی با نگاه نرینه او دارد؟
سرپیچی از کار خانگی یعنی نقد خانواده به‌عنوان اتصال‌دهندۀ اصلی روابط اجتماعی کار بازتولیدی خانگی و نقد اخلاقیاتش به‌عنوان حمایت ایدئولوژیک این روابط؛ یعنی نقد کل سازمان کار و زندگی.
