طرح حق بازگشت و پیوند زدن کنش مستقیم در روی زمین با آن، بسیاری از آوارگان فلسطینی، از قبیل ساکنان غزه را در پیش بردن سیاست خود فارغ از زد‌وبندهای تشکیلات و گروهای بزرگ فلسطینی، توانمند می‌کند. بدین ترتیب نیازی به کسب اجازه از نخبگان سیاسی یا به دست آوردن سلاح برای مبارزه به میانجی آنان نیست. ناکارآمدی و بن‌بست این طرق سیاست‌ورزی در ماه‌های اخیر هم بیش از همه در انتقال سفارت آمریکا به بیت‌المقدس نمود یافت. عملی که رشته‌ی هر مذاکره و پیمان در سطوح عالی و بیش از هر چیز «صلح» دروغین را پنبه کرد.
سه دهه پس از مرگ ناجی العلی، اشغال کرانه باختری و غزه هم‌چنان از جانب اسرائیل به‌سرعت ادامه دارد. کشورهای عربی به‌جای مبارزه برای استقلال فلسطین، هم‌چنان یکدیگر را تضعیف می‌کنند و درگیری‌های جدیدی همانند جنگ داخلی در سوریه و یمن، دوباره نسل جدیدی از آوارگان را خلق کرده است. اگر به‌دقت به کاریکاتورهای علی نگاه کنید، می‌توانید بفهمید که چرا آنها هنوز هم محبوب و مرتبط (با شرایط روز) باقی مانده‌اند.
هزار نفر از فلسطینیان زندانی در زندان‌های رژیم صهیونسیتی در اعتصاب غذا به سر می‌برند. هدف آنها اعتراض به شکنجه و رفتارهای غیرانسانی و تحقیرآمیز با زندانیان است. آنها می‌گویند جنبش زندانیان، قطب‌نمایی است که جدال فلسطینیان را راهبری می‌کند.
در ۹ جولای ۲۰۰۵ و پس از ۱۶ سال گفتگوهای بی‌حاصل صلح سازمان‌های مدنی، افراد و گروه‌های سیاسی فلسطینی زندگی خود را در دستانشان گرفتند. کمیتۀ ملی بایکوت (بی.ان.سی) بیانیه خود را صادر کرد و اعلام کرد که اسرائیل باید بایکوت و تحریم شود تا دست از اشغالگری‌اش بردارد. این جنبش خواستار عدالت برای فلسطینی‌ها است و از حق آوارگان فلسطینی برای بازگشت به خانه‌هایشان حمایت می‌کند. این جنبش حمایت همه‌جانبۀ آمریکا از اسرائیل را محکوم می‌کند و خواهان این است که جامۀ جهانی ضعف و ناتوانی‌اش را کنار بگذارد و در برابر اسرائیل بایستد.
مترجم: سایت درویشیات -۳۰ام سپتامبر امسال برابر است با چهاردهمین سال قتل محمد الدره نوجوان ۱۳ ساله فلسطینی توسط نظامیان رژیم اسرائیل. محمد الدره به همراه پدرش به خرید می‌رفت که توسط نظامیان اسرائیلی هدف شلیک گلوله قرار گرفت.
