دولت به‌بهانه افزایش مزایای مزدی، پایه دستمزد را به میزان کافی افزایش نداد. حالا بسیاری از کارگران مشمول مزایای مزدی نمی‌شوند و حتی وقتی فرزند دارند، «حق اولاد» نمی‌گیرند.
آیا مذاکرات مزدی در «شورای عالی کار» و ترکیب این شورا می‌تواند برآورنده‌ی نیازها و ضروریات معیشتی طبقه‌ی کارگر باشد؟ آنهم در شرایطی که ارزش پول ملی یک‌سوم شده و نرخ تورم به اذعان مقامات رسمی، رکوردها را پشت سر گذاشته است. کاظم فرج‌اللهی با انتقاد از ترکیب و ساختار شورای عالی کار می‌گوید: شرایطی فراهم کرده‌اند که الزامات دستمزدی قانون کار اجرا نشود.
چون دستمزد، پایین است، حق مسکن هم پایین است؛ حتی اگر سهم آن در دستمزد بالا برود، بازهم افاقه نمی‌کند؛ در این شرایط، نگاه دولت به مقوله‌ی «حق مسکن» هرچه که باشد، انتظار چند ماهه برای تصویب و اجرای افزایشِ ناقابل حق مسکن نمی‌تواند کارگران را از هیولای اجاره خانه‌های چند میلیونی کلانشهرها نجات دهد.
فریبرز رئیس‌دانا و کاظم فرج‌اللهی در گفتگو با میدان از وضعیت طبقه کارگر در شرایط وخیم اقتصادی ایران، راهکارهای برون‌رفت از این شرایط و موانع موجود در این مسیر می‌گویند.
تشکل‌های کارگری در پیشبرد تقاضاها و اهداف کارگری چه نقشی دارند و یا می‌توانند داشته باشند؟ آیا تشکل‌های رسمی کارگری می‌توانند نماینده کارگرانی باشند که آن‌ها را به عنوان تشکل‌های وابسته می‌بینند؟
