نه در تصاویر با کیفیت و های رزولوشنِ داعش اثری از مردم سوریه به چشم میخورد و نه در تصاویر فقیر و پیکسلیِ شهروند-خبرنگاران و رسانهها، چراکه هر دوی این تصاویر، بشر سوری را به قربانی، به «حیات برهنه» تقلیل میدهند. گروه ابونضّاره، کُلکتیوی مشتمل بر ویدئوسازان ناشناس سوری، آلترناتیوی در مقابل این تصاویر ارائه کرده است.
مجسمه 7 متری «میخائیل کلاشنیکف» مخترع و سازنده سلاح کلاشنیکف چهار سال پس از مرگ او در مسکو در معرض دید مردم قرار گرفت.
از نظر فاطمه صادقی داعش را نمیتوان در بستر بنیادگرایی دینی و آموزههای بنیادگرایانه تحلیل كرد، زیرا داعش پدیده كاملا مدرنی است كه از دستاوردهای تجدد و جهانی شدن كمك میگیرد و تبعیض و طرد و فقر و شكافهای اقتصادی نیز میتواند علت آن باشد.
«آربات» کمپ پناهجویان سوری در سلیمانیه هفت هزار نفر را در خود جای داده است. پناهجویانی كه در سلیمانیه زندگی میكنند، عموما كردهایی هستند كه از شهر رقه به عراق گریختهاند. كسانی كه اینجا هستند بیشترین سطح خشونت را در میان قربانیان جنگ داخلی سوریه تجربه كردهاند.
کثرت و گونه گونی بازیگران مسلح درگیر در نبردهای حلب که بسیاری از خارج سوریه میآیند، از نشانههای بغرنجی مناقشه سوریه است. برای ازریابی منصفانه از اوضاع باید از ساده گرائی در گزینش واژهها دوری جست. همچنین، شناخت و معرفی گروه های «شورشی» و نیز نیروهای حامی ارتش سوریه به ما امکان میدهد که ایدئولوژی و برنامه سیاسی آنان را خوب درک کنیم.
حمله انتحاری اخیر داعش/طالبان به تظاهرکنندگان جنبش روشنایی، اهل بامیان و اکثرا هزارهای، را نباید به صورت مجرد و تصادفی جدا از کشتارهای هزاره ستیزانه در سه دهه اخیر دید، بلکه باید منطق درونی این جنایت را در روابط حاکم سیاسی و اجتماعی در افغانستان جست.»