عامۀ مردم نمی‌خواهند که در خرید صبحِ روزِ تعطیلشان با مردم بی‌خانمان مواجه شوند اما از سوی دیگر، همین عامۀ مردم به دنبال آن هستند که تصویری از یک شهر آزاد، پذیرا و بدون‌محدودیت باشند. «شهر دفاعی» روایتی است کم‌تر شنیده‌شده از شهرهای توسعه‌یافتۀ غربی که از آنها الگو می‌گیریم اما پرسش اصلی این است که این ساماندهی و نظم در خدمت چیست؟
عدم تنوع در نویسندگان داستان‌ها و جستارهای کتاب «خیابان ولیعصر» و فاکتور گرفتن درک سیاسی شهروند ایرانی از تجربه شهری‌اش باعث شده زاویه دید مجموعه به ولیعصر محدود باشد به همان قشنگی و درخت‌ها و قرارها و ترافیکش.
نه تنها دستفروشان نباید ادغام و پراکنده شوند بلکه نیاز به متحد شدن تحت یک اتحادیه و تشکل دارند و باید از متحد شدن آنها حمایت کرد؛ نه اینکه به سمت متفرق کردن آنان پیش رفت و حقوق جمعی‌شان را سلب کرد.
همایش «هنر و خیابان» در روز جمعه ۶اردیبهشت توسط گروه «خورشید هیپ‌هاپ» در خانه وارطان برگزار شد. در ادامه گزارش مختصری از همایش را می‌خوانید.
در تهران اتومبیل یعنی همه آنچه یک فرد در جامعه برای هویت داشتن نیاز دارد. در تهران اتومبیل یعنی شهروندی، یعنی قدرت، پرستیژ، طبقه اجتماعی و تمایز اجباری. شاید ظهور ناگهانی و قارچ‌گونه ماشین‌های عظیم‌الجثه و شاسی بلند که معمولا ظاهرشان را هم طوری دستکاری می‌کنند تا بیشتر شبیه تانک باشد تا ماشین به همین خاطر باشد.
با محدودشدن حرکت خودروها در پونته‌ودرا در اسپانیا کیفیت زندگی در این شهر به‌شدت بهبودیافته است. از سال ۲۰۱۱ حتی یک حادثه تصادف مرگبار در شهر اتفاق نیفتاده است. هوا پاک‌تر شده و سطح دی‌اکسید کربن در آن به‌شدت پایین آمده است. یک پیاده‌روی ساده در شهر خودش همه‌چیز را می‌گوید: بچه‌ها در بیرون از خانه بازی می‌کنند، افراد مسن راحت در اطراف می‌چرخند.
شهر تهران بیش از هر چیز نیازمند مدیریتی است که نگرش انسان‌مدارانه و مردم‌محور در اجرای پروژه‌ها و ارائه خدمات شهری داشته باشد و تا زمانیکه این نگرش اصلاح نشود یا مسیر اصلاح پیش نگیرد، حتی اقدامات مثبت و کارآمد نیز به دشواری قابل اجرا خواهند شد.
