برنامه آموزشی شاد طراحی شد تا در شرایط کرونایی معضل آموزش دانش‌آموزان در کنار حفظ سلامت آنان حل شود. اما شاد تا چه اندازه موفق عمل کرده و آیا شاد به تنهایی برای جایگزین کردن کلاس‌های درس کافی است؟
روایت چند دانش‌آموز که امسال به مدرسه نرفته‌اند؛ نوجوانانی که برای همیشه یا به‌طور موقت ترک تحصیل کرده و قصد بازگشت به کلاس درس را ندارند. نوجوانانی که یا کار می‌کنند یا در رویاهایشان، یک مدرسه کوچک برای روستایشان می‌سازند.
آغاز سال تحصیلی معمولا برای هر خانواده‌ای با دغدغه‌های مالی تأمین هزینه‌های تحصیل و مواردی از این دست همراه است اما برای کودکان دزفولی ماجرا آن‌قدر سخت شده که پیش از آنکه بخواهند دغدغه تهیه کتاب و دفتر برای آغاز سال جدید تحصیلی را داشته باشند، از خیر ادامه تحصیل گذشته‌اند
عوامل گوناگونی می‌تواند باعث ازدواج اجباری دختران در سنین پایین شود. به عنوان نمونه در روستای پسک سن ازدواج بین ۷ تا ۱۱ سال برای دختران متغیر است. همایش‌ها و کارگاه‌هایی برای ساکنین این روستا برگزار شده است اما هم‌چنان در بر همان پاشنه می‌چرخد. قراردادها و قوانینی که برای آن‌ها غیرقابل تغییر است و در نهایت دود آن به چشم دخترانی می‌رود که در کودکی مجبور به ازدواج شده‌اند.
بنا به آمار آموزش و پرورشِ استان در ۱۳۹۰، نرخ باسوادی در جنوب سیستان و بلوچستان شصت درصد است؛ یعنی چهل درصد از جمعیت زیر پنجاه سال منطقه بی‌سواد هستند. آمار رسمی می‌گوید ۱۴۹ هزار کودک بازمانده از تحصیل در استان وجود دارد که ۲۱ درصد به‌دلیل فقر خانواده‌ها، ۲۷ درصد به‌دلیل دوری راه‌ها و ۲۹ درصد به‌دلیل قرار گرفتن در مناطق صعب‌العبور از تحصیل بازمانده‌اند. نرگس جودکی سفری داشته به سیستان و بلوچستان و از جمله به وضعیت مدارس روستاهای این استان پرداخته است.
