پیکتی در این یادداشت الگویی فراملی برای توسعه تعاملی بر پایه عدالت اقتصادی و اقلیمی پیشنهاد میکند.
این روزها ویروسِ کرونا به مثابه میدان اصلی و تعیینکننده تعارض ظاهر شده است. تنها تشدیدِ پیکارهای اجتماعی، اکنون و در ماههای پیشِ رو، میتواند راهی به سوی ایجاد فضاهای دموکراسی و «مراقبت» از امر مشترک بگشاید.
آن چه در پیش دارید مصاحبه ژاکوبن با یانیس واروفاکیس، وزیر پیشین اقتصاد یونان، در مورد آینده اتحادیه اروپا است. واروفاکیس، با توجه به برگزیت و خروج بریتانیا از این اتحادیه، به آینده اروپا و چشمانداز دموکراسی در آن میپردازد.
مترجم: اصل این گفتگو چند ماه قبل از شروع جنبش جلیقهزردها در هفتهنامهی اومانیته و ترجمهی آلمانی آن همزمان با اوج این جنبش در هفتهنامهی چپ فرایتاک منتشر شد. در این گفتگو، اتین بالیبار به خیزش راست افراطی، مرزهای اروپا و بحران کنونی نظام اروپایی میپردازد. دیدگاه او به آینده هرچند بدبینانه است، اما خواستار شکلهای جدید کنش سیاسی در قالب یک «چپ فرااروپایی» است، با این قید که مسالهی نمایندگی تا زمانی که نهادهای دولتی وجود داشته باشند از بین نخواهد رفت و از طرف دیگر پیامدهای خنثیسازی نیروهای سیاسی هژمونیک نیز غیرقابل پیشبینی است.