ریشه مساله مسکن را بیش از بخش عرضه باید در بخش تقاضا ردیابی کرد. جریانهای غالب اقتصادی و رویههای نابرابر توزیع ثروت ظرف ۲۰سال گذشته پیاپی قدرت خرید مردم را کاهش داده است.
در این یادداشت با بررسی مسئله مسکن مهر به عنوانی جزئی از مسئله بزرگتر مسکن در ایران خواهیم دید که بحران اساسی در حکمرانی و سیاستگذاری است و این بحران بیتوجه به فجایع طبیعی یا ناملایماتی که خود بر مردم وارد میکند به حیات خود ادامه میدهد.
برنامه دولت برای بحرانی که در این گزارش بعضی اوقات به عنوان بازار مسکن و بعضی اوقات به عنوان مسکن ذکر میشود، نه برای حل مسأله دسترسی به مسکن برای اقشار کمدرآمد بلکه برای به رونق انداختن بازار سوداگرانه مسکن و جبران ضرر قشر منفعتجوی بورژوازی مستغلات است.
