حدود يك هفته است كه نزديک به ۷۰۰ معلم خريد خدمتی در يزد دست از كار كشيدهاند تا شايد اين بار صدایشان بلندتر از همه اعتراضات سالهای ديگر به گوش مجلس و دولت برسد.
دولت تصمیم دارد با عرضههای سنگین، سیاستهای تشویقی، سهام عدالت و به هر طریقی شده از پناهگاه جدید خود محافظت میکند. آیا «سرمایه مردم» در «پناهگاه دولت» امنیت خواهد داشت؟
رباطکریم یکی از مراکز اعتراضات به گرانی بنزین در استان تهران بود. این گزارش روایت و برداشت دانشآموزان و معلمان رباطکریم از روزهای اعتراض است.
«گرانی و تورم، پایین آمدن قدرت خرید معلمان، کیفیتزدایی از آموزش، ادامه بازداشت فعالان صنفی و...»: این خلاصهای از مسائل معلمان است که همصدا با دیگر مزدبگیران جامعه نسبت به آن اعتراض دارند و خواستار تغییر وضعیت هستند. هرچند این دغدغهها تاریخی چندساله پشت سر دارد اما در ماههای اخیر به دلیل افزایش ناگهانی نرخ ارز و به دنبال آن اعمال فشارهای تورمی بر معیشت مردم، صدای این اعتراضات بلندتر و رساتر شده است. جعفر ابراهیمی، فعال صنفی معلمان معتقد است، رابطه مستقیمی بین سرکوب تشکلیابی و سرکوب دستمزد وجود دارد، یعنی جایی که سرکوب تشکلیابی قویتر عمل میکند، گشایشهای دستمزدی نیز بسیار اندک است. او از تجربه دهه ۶۰ شاهد مثال میآورد که تشکلهای صنفی فرهنگیان در بحبوحه اختلافات سیاسی و حذف جریانهای مختلف چگونه از میان رفتند و این منطق همچنان با سرکوب نرم ادامه دارد.
ویدئوی کامل این گفتگو را در یوتیوب ببینید.
ویدئوی کامل این گفتگو را در یوتیوب ببینید.
به تازگی مجله تایمز گزارشی در مورد وضعیت معیشیتی معلمان در آمریکا منتشر کرده است. این گزارش در رسانههای ایرانی هم بازتاب داشته و بعضا با سوگیری سیاسی به عنوان نمونهای کلان از وضعیتی اسفبار از آن یاد کرده و برخی جنبههای آن نادیده گرفتهاند. شهرام جمالی، معلم، در این یادداشت به این جنبهها میپردازد.
آنهایی که مدرسه را تجربه نکردهاند تا بتوانند از معلم فداکاری که نان قسمت میکند الگو بگیرند و کودکانی که اگر سقفی و دیواری برای پناهگاه داشته باشند، در هنگام فروریختنش هیچ معلمی برای کمک به آنها نخواهد شتافت. چه کسی آنها را میبیند؟