مجتمع صنعتی نیشکر هفت تپه در جاده اهواز- شوش قرار دارد. از کنار زمین‌های هفت تپه می‌گذرم دو سوی جاده با بوته‌های بلندو سبزرنگ نیشکر احاطه شده. ساعتی از تجمع کارگران می‌گذرد این روز برایشان معنای خاصی دارد. روزی که چند نفر از اعضای سندیکای شان بازداشت شده‌اند.
انقلاب اکتبر نشان داد که مردم می‌توانند قدرت را به دست گیرند و وسایل سازمانی مشخصی هم برای این امر وجود دارد. این امر همچنین نشان داد که مردم می‌توانند در موضع قدرت باقی بمانند. انقلاب اکتبر گرچه به عدم انجامید، اما توانست تجربه پایایی و دوام را پیش بکشد.
علیرضا حیدری می‌گوید: هزینه داروهای شیمی درمانی در هر ماه، چند برابرِ دستمزد ماهانه‌ی یک کارگر است. در چنین شرایطی او از کجا بیاورد که چنین هزینه‌ای را بپردازد؟
ده‌ونک اکنون فضا/زمانی است که نظم مسلط به زیست روزمره برخورد کرده است. این نظم آنچنان صلب است که ۸۰ سال سابقه سکونت را بی‌اعتبار می‌پندارد. آیا این حیرت‌آور نیست؟ در نگاه اول بله اما با اندکی مکث در منطق درونی فضای سلطه می‌توان دریافت که اساساً چیزی غیر از این نمی‌توانسته باشد.
فقر با دمکراسی ارتباط مستقیم دارد و مردم هرچه فقیرتر شوند به جای آن که خواسته‌های خود را از کانال دموکراسی دنبال کنند به سمت شورش و پایین کشیدن دولت‌های نالایق حرکت می‌کنند و جامعه‌ای که در آن فقر زیاد باشد امکان تحقق دموکراسی در آن محدود است.
تحصن آرام، مدنی، دموکراتیک و مسالمت آمیز معلمان با مطالبات محدود، در کنار بسیاری اعتراضات تشکلهای کارگری و صنفی این روزها در سکوت همه جریانهای عمده سیاسی در جریان است و برخورد با کنشگران آنها دیری است آغاز شده است. آنها که نه برانداز اند و نه خشن و نه عامل بیگانه. معلمان و کارگران و دانشجویان همین آب و خاک.
ابراهیم توفیق در کتاب «مدرنیزاسیون و حاکمیت پسا-استعماری در ایران؛ رساله‌ای در باب دولت» می‌کوشد با تمرکز بر برهه‌ی زمانی پس از مصدق که خود آن را آغاز مرحله‌ی هم‌چنان متداوم پسا-استعماری در ایران می‌خواند، رویکردی تازه به توسعه‌ی دولت و اقتصاد سیاسی ایران تحت حاکمیت سلسله‌ی پهلوی عرضه کند.
