هریس معتقد است نظام رفاهی دوران پهلوی خصلت طردگرا داشت
نویسنده کتاب «انقلاب اجتماعی: سیاست و دولت رفاه در ایران» برخلاف اکثر آثار غربی به شاخص‌های اقتصادی بسنده نمی‌کند و از شاخص‌های غیراقتصادی توسعه نیز بهره می‌برد.
چهره عریان خرمشهر
«ما شرایط سخت دوران جنگ را تحمل کردیم و حالا هم در شرایط سخت‌تری زندگی می‌کنیم. تا مدتی در خرمشهر زندگی نکنید متوجه نمی‌شوید ما چه می‌گوییم. ما چه کنیم؟ باید بمیریم؟»
تجدد رایزنانه، گزینه‌ای در برابر تجدد آمرانه
کنشگران کارگری ایران به طرح خواست‌های صنفی‌ـاقتصادی کارگران بسنده نکردند، بلکه بانگ آزادی را نیز سر دادند. از قانون‌خواهی گفتند و برابری در برابر قانون؛ مستقل از تفاوت‌های جنسیتی، آیینی، قومی و سیاسی.
افزایش قیمت زمین‌های حاشیه آزادراه تهران-شمال
روز جهانی مقابله با «روندهای» منجر به بیابان‌زایی
بیابان‌زایی تخریبِ زمین است و افتِ توان و کارآییِ آن. تبدیل عرصه‌های غیربیابانی: جنگل‌ها، تالاب‌ها و مراتع به بیابان‌هایی مصنوع فاقد توان اکولوژیکی، شور و بدونِ بارآوریِ خاک. کاستن از نواحیِ معیشت‌پناه است به زمین‌های سوختۀ معیشت‌گریز. به خشکی و بی‌حاصلی. به آن‌جا که زمین در خود فرو می‌میرد تا با تعادلی جدید، با رفتار و اسلوب زیستی تازه سربرآورد.
قوانین موجود در راستای توزیع بیشتر و بهتر ثروت نیستند
در ایران گویی پیشفرض تمام مسئولان این است که تنها راه توسعه و حل مشکلات اقتصاد دولتی کشور خصوصی‌سازی است. اما خصوصی‌سازی واقعا چه دست‌آوردی داشته و چقدر توانسته مشکلات موجود را کاهش دهد؟ علی رفاهی با فرشاد اسماعیلی در این زمینه گفتگو کرده است.
تئاتر خصوصی یا چگونه یاد گرفتیم در توهم آزادی سرکوب شویم
خصوصی‌سازی تنها در عرصه‌های اقتصادی یا صنعتی اتفاق نیفتاده است. در حوزه فرهنگ و هنر هم به اشکال دیگری صورت گرفته است. اشکالی که گویا نوعی از سرکوب به شکل غیرمستقیم را تداعی می‌کنند.
پنج سال فاصله تا بروز فاجعه عمومی آب در کشور
تغییرات اقلیمی و چشمان بسته‌ی سیاستمداران
هنگامی که سیاستمدارن «به نام آزادی، اعلان جنگ می‌کنند» و به نام «ایجاد شغل» از کم اهمیت بودن محیط‌زیست می‌گویند، این نه دست مردم که باید دست قدرت‌های بزرگ اقتصادی باشد که از آستینشان بیرون آمده تا پای «پروژه‌های توسعه‌ای» را امضا کنند. اخیرا آقای رئیس‌جمهور گفته است «زندگی مردم» اصل است و نه توصیه‌های «ملالغتی» محیط‌زیست. اما آیا این سیاستمدارن به تناقضات خطرناک ایده‌های خود واقف نیستند؟
بازپس‌گیری دستورکار رادیکالِ توسعه جماعت محور
به نظر لِدویت در دورانی که سرمایه داری با سیاست‌های نئولیبرال آشکارا به تبعیض و بی عدالتی دامن می زند، الگوی «توسعه جماعت محور» – البته با رعایت اصول و قیدهایی – می‌تواند فرصتی مناسب برای تغییر فراهم کند. از نظر وی، در سال‌های اخیر نهادهای دولتی این الگوی رهایی‌بخش را مصادره کرده و از رمق انداخته‌اند. به همین خاطر ضرورت دارد که اين ابزار رهايي‌بخشی را با ديدی انتقادی بازبينی كرد و به آن جانی تازه داد.
پیشنهاد میدان
-
لبنان؛ نگاهی از درون به انقلابی از درون
5 نوامبر 2019
سه هفته پیش، 17 اکتبر 2019، هیچ‌کس تصور نمی‌کرد تجمعی کوچک و بدون برنامه‌ریزی در بیروت ناگهان به جنبشی تبدیل شود که هزاران نفر در شهرهای مختلف لبنان به آن…
-
جنگ ترکیه در سوریه؛ جنگی برای فاشیسم
5 نوامبر 2019
در روز نهم اکتبر، ترکیه پس از گرفتن چراغ سبز از دونالد ترامپ، به آرزوی دیرینه‌اش یعنی حمله به شمال سوریه (روژاوا) دست پیدا کرد. با رهبری نزدیک به پانزده…
-
دیوانه آن‌هایی هستند که هنوز «می‌توانند»
4 نوامبر 2019
عنوان عکس: انگار اونایی که اون بیرون هستن همیشه «می‌تونن» عکس از: کریستوفر فورلانگ مقدمه‌ی مترجم: چندی پیش کاربری در توییتر فارسی نوشت: «هیچ وقت افسردگی واسم جذابیت نداشته. همیشه…
-
لبنان؛ جایی که خاورمیانه و غرب به هم می‌رسند
3 نوامبر 2019
در روزهای اخیر پس از عراق لبنان دومین کشوری است در خاورمیانه که مردم آن در اعتراض به فقر و ریاضت اقتصادی به خیابان‌ها آمده‌اند. در هر دو کشور نابرابری…
یادداشت روز
-
شهامت ایستادن در کنار مردم؛ بررسی مورد همایون شجریان
| 7 نوامبر 2019
به مرضیه امیری مقدمه همایون شجریان مانند خیلی از چهرههای هنری جریان اصلی علاقه وافری به «مردمی» بودن دارد، چهرههایی که تحرکاتشان به سبب حضور پررنگ در رسانهها به…
چراغ‌برق
یادداشتهایی در معرفی کتاب، موسیقی و... .
-
فاشیسم مفر جامعه سرمایهداری از بحران | راینهارد کونل
میدان
https://meidaan.com/