تصور ما از آینده و گذشته تنها تصوری محدود در زمان و رمان‌های علمی تخیلی نیست، این تصور امروز و در مکان موجود هم در زندگی ما تبلور می‌یابد.
آیا تا کنون احساس کرده‌اید که شغلتان بیشتر سرکاری است؟ اینکه بدون کاری که شما از نه تا پنج انجام می‌دهید، در دنیا آب از آب تکان نخواهد خورد؟
آیا پیشرفت یکی از بدیهیات مدرنیته است؟ وقتی از پیشرفت و نوآوری در نظریه‌های اجتماعی استفاده می‌شود، با نوعی از ابهام مواجه می‌شویم، اندرو راسل در متن پیش رو تلاش می‌کند تا پیچیدگی حول این موضوع را مورد بررسی قرار دهد.
راز پنهانی نیست که بسیار از داستان‌هایی که پیشتر تخیلی به نظر می‌رسید اکنون بخشی از واقعیت زندگی روزمره ما را تشکیل می‌دهند. استفاده روزافزون از ماشین‌ها و تکنولوژی‌های تازه برای کاهش هزینه‌ها و بهره‌وری و جایگزینی نیروی کار انسانی، یکی از این واقعیت‌های مهم است. امری که بر روابط قدرت میان انسان‌ها تاثیر گذاشته و نظم پیشین را به آهستگی دگرگون می‌کند.
اگر چه گسترش تکنولوژی و روبات‌ها اجتناب‌ناپذیر است اما سرنوشت جامعه انسانی بر اساس نحوه‌ی به کارگیری و کنترل آنها می‌تواند متفاوت باشد. این یادداشت با توصیف خلاصه‌ای از وضعیتی که در آن قرار داریم به گوشه‌ای از تغییرات تازه و اثرات احتمالی آنها می‌پردازد.
پیشتر در میدان در مورد اثرات اجتماعی داده‌های بزرگ یادداشت و مصاحبه‌ای با همراهی جادی منتشر شده است.
اگر چه گسترش تکنولوژی و روبات‌ها اجتناب‌ناپذیر است اما سرنوشت جامعه انسانی بر اساس نحوه‌ی به کارگیری و کنترل آنها می‌تواند متفاوت باشد. این یادداشت با توصیف خلاصه‌ای از وضعیتی که در آن قرار داریم به گوشه‌ای از تغییرات تازه و اثرات احتمالی آنها می‌پردازد.
پیشتر در میدان در مورد اثرات اجتماعی داده‌های بزرگ یادداشت و مصاحبه‌ای با همراهی جادی منتشر شده است.
نویسنده: کلمنت، ویوی‌کورسی، گویالم | پيشرفتهاي اخير در زمينه تصويربرداري از مغز مجددا به خيالپردازي‌هاي قديمي پرو بال داده است که گويا مي‌توان با مشاهده مغز همه چيز را توضيح داد، از جمله فقر، بزهکاري، شکست درسي و غیره. این یادداشت مختصرا به این می‌پردازد که اين توهم مي‌تواند باعث بروز انحرافات سنگيني شود و بر مبناي توضيحات نادرستي شکل گرفته است.
جایزه نوبل معتبرترین جایزه‌ی علمی است که به یک دانشمند تعلق می‌گیرد. جایزه نوبل در سال ۱۸۹۵، به وصیت کارخانه‌دار و شیمیدان سوئدی، آلفرد نوبل که بیشتر او را به دلیل ابداع دینامیت می‌شناسند، پایه‌گذاری شد. در سال ۱۹۰۱ میلادی، نخستین جوایز این بنیاد اهدا شد. طبق وصیت وی، پنج جایزه به‌طور سالانه در رشته‌های فیزیک، شیمی، فیزیولوژی و پزشکی، ادبیات و صلح؛ به افرادی تعلق می‌گیرد که بیشترین خدمت را به بشر کرده باشند.
