سه دهه پس از مرگ ناجی العلی، اشغال کرانه باختری و غزه همچنان از جانب اسرائیل بهسرعت ادامه دارد. کشورهای عربی بهجای مبارزه برای استقلال فلسطین، همچنان یکدیگر را تضعیف میکنند و درگیریهای جدیدی همانند جنگ داخلی در سوریه و یمن، دوباره نسل جدیدی از آوارگان را خلق کرده است. اگر بهدقت به کاریکاتورهای علی نگاه کنید، میتوانید بفهمید که چرا آنها هنوز هم محبوب و مرتبط (با شرایط روز) باقی ماندهاند.
کمیته فرهنگ عرب درکازابلانکای مراکش، محمود درویش را بهعنوان نماد فرهنگ عرب در سال 2018 انتخاب کرده است؛ 10سال پس از خاموشی شاعر. کمیته فرهنگ عرب درکازابلانکای مراکش، محمود درویش را بهعنوان نماد فرهنگ عرب در سال 2018 انتخاب کرده است؛ 10سال پس از خاموشی شاعر.
گرچه شهرت سمیح القاسم به اشعارش برمیگردد، اما او در عینحال مقالهنویسی با ذوق بود که بهطور مرتب در مطبوعات عربزبان فلسطین/اسرائیل قلم میزد. وی در طول بازهای دو ساله- از می ۱۹۸۶ تا می ۱۹۸۸- یکسری نامهی بینظیر با محمود درویش رد و بدل کرد. این نامهها یادگاری از شعر و زبان و هم چنین دوستی و عشق، و دربردارندهی برخی از موثرترین مباحث در مورد وطن و تبعید در زبان عربی است؛ امری که با در نظر گرفتن نویسندگان نامهها، شگفتانگیز به نظر نمیرسد. مجموعهی نامهها که بهشکل یکسری «بسته» انتشار یافت، بلافاصله به یکی از بهترین نمونههای ادبیات مدرن عرب تبدیل شد. نامهی زیر پاسخ سمیح القاسم به نامهای از محمود درویش است. در نامهای که پیش از این نوشته شده، درویش از القاسم خواسته بود که سری به خرابههای روستای مادریاش یعنی البروه در الجلیل بزند، و درخت خَرنوب قدیمیای را پیدا کند که کماکان آنجا مانده است. درویش مینویسد «اگر فردا از کنار آن درخت خرنوب گذر کردی، در آغوشش بگیر و اسمهایمان را بر تنهاش حک کن.»
مترجم: سایت درویشیات -۳۰ام سپتامبر امسال برابر است با چهاردهمین سال قتل محمد الدره نوجوان ۱۳ ساله فلسطینی توسط نظامیان رژیم اسرائیل. محمد الدره به همراه پدرش به خرید میرفت که توسط نظامیان اسرائیلی هدف شلیک گلوله قرار گرفت.
نویسنده: کریستیان سالمون | در سال ۲۰۰۲ میلادی هیئتی از سوی پارلمان بینالمللی نویسندگان برای دیدار با محمود درویش به فلسطین سفر کرد. این سفرنامهای است که کریستیان سالمون در سال ۲۰۰۲ از این سفر نوشته است.
از خاطر نمیبرم نزدیک به دو هفتهی پیش را که دوستی عرب برایم پیامی گذاشته و فوت شاعر را تسلیت گفته بود. برای من که صبحم را با باز کردن سایتهای خبری شروع میکنم، خواندن همچه پیامی باور نکردنی بود. چند ساعتی از فوت شاعر گذشته بود و هنوز هیچ سایت فارسیزبانی خبر درگذشت او را کار نکرده بود. اما پس از جستوجو در سایتهای عربی با ناباوری دیدم که خبر درست است و سمیح القاسم، شاعر فلسطینی، پس از سالها نبرد با سرطان فوت کرده است.