لاكلائو فيلسوف و نظريه‌پرداز سياسی چپ‌گرای آرژانتينی در سال ۲۰۰۵ كتاب «درباره عقل پوپوليست» را منتشر كرد. او در اين كتاب صورت‌بندی متفاوتی از مفهوم پوپوليسم ارايه می‌دهد و به دفاع از مردم (پوپولوس) می‌پردازد. انتشار اين كتاب همان زمان به بحث‌های مفصلی در همان اردوی چپ‌گرايان دامن زد كه يك نمونه‌اش انتقادهای تند و تيز اسلاوی ژيژک، فيلسوف و نظريه‌پرداز چپ‌گرای اسلونيايی بود كه با پاسخ‌های لاكلائو همراه شد. اكنون با گذشت ۱۵ سال، مراد فرهادپور، به همراه جواد گنجی اين كتاب را با عنوان «پوپوليسم: درباره عقل پوپوليستی» ترجمه كرده‌اند.
جنبش انقلابی که محمدرضا شاه را در سال ۱۹۷۹ سرنگون کرد، ائتلافی عملاً متشکل از طیف گسترده‌ای از گرایش‌های سیاسی بود. از جمله چپ انقلابی یا تندرو، اعم از سکولار و مذهبی، شامل حزب توده، فدائیان خلق و مجاهدین؛ احزاب اقلیت‌های ملّی، به ویژه کردها؛ عقاید چپ‌گرایانه مشروطه‌خواه، به ویژه انواع تکراریِ جبهه ملی؛ متجددهای اسلامی، پررنگ‌تر از همه جنبش آزادی‌بخش، و نسخه‌ای از پوپولیسم اسلامی. هر یک از این گرایش‌ها در شبکه‌های فراملی و جهانی ادغام شده و هر یک به سهم خود بخشی از ادبیات چپ جهانی را به کار گرفتند.
«الفاظ و اشیا؛ باستان‌شناسی علوم انسانی» از سخت‌ترین آثار فوکوست، هم از لحاظ محتوا و هم از لحاظ سبک نوشتار کتابی است که به آسانی تن به ترجمه نمی‌دهد. فوکو این کتاب را سخت‌ترین کار خود می‌داند و می‌گوید آن را برای مخاطب محدود نوشته،گرچه نهایتا پرفروش‌ترین و پرخواننده‌ترین کتاب فوکو شد.
پازولینی فردای روزی که از استکهُلم به ایتالیا بازگشت کشته شد. در استکهلم با اینگمار برگمان و دیگر سینماگران پیشروِ سوئدی دیدار کرده بود و مصاحبه‌ای طوفانی هم با هفته نامۀ اسپرسو داشته بود. در آن مصاحبه، به مضمون مورد علاقه‌اش پرداخته بود: «مصرف‌گرایی به نظر من صورتی از فاشیسم است که از صورت سنتی آن به مراتب بدتر است.»
چرا درک مارکس از مناسبات سرمایه‌داری ناقص است؟ و این چه ارتباطی با نگاه نرینه او دارد؟
سرپیچی از کار خانگی یعنی نقد خانواده به‌عنوان اتصال‌دهندۀ اصلی روابط اجتماعی کار بازتولیدی خانگی و نقد اخلاقیاتش به‌عنوان حمایت ایدئولوژیک این روابط؛ یعنی نقد کل سازمان کار و زندگی.
متن پیش‌رو سخنرانی سیلویا فدریچی در رابطه با مفاهیمی حول محور سازمان‌دهی مجدد و روابط کار و اقتصاد است. فدریچی در این سخنرانی با نیم‌نگاهی به متفکرین اتونومیست ایتالیایی، مفهوم کار بی‌ثبات را از دیدگاهی فمنیستی نقد می‌کند.
طبقه متوسط با وجود همه مشكلات و دشواری‌ها به گواه شواهد و قرائن، كماكان مهم‌ترين و اثرگذارترين نيروهای اجتماعی در پيشبرد آرمان‌های تجدد و روشنگری را تشكيل می‌دهد.
