تصور ما از قلمرو نامرئی از اساس بر پایه تکنولوژی بنا شده است. برای فکر کردن به رابطه بدن خودمان در زیست روزمره جهانی که در آن به‌سر می‌بریم، به تکنولوژی و ابزارهای در دسترس آن می‌پردازیم.
آیا می‌توانیم کلمه اعتیاد را برای نوع استفاده‌مان از شبکه‌های اجتماعی به کار ببریم؟ متن پیش رو ترجمه بخش کوتاهی از کتاب «پر کردن خلا» است که به ارتباط مفهوم اعتیاد و شبکه‌های اجتماعی می‌پردازد.
هوش مصنوعی قرار است زندگی را برای همه‌ی ما آسان‌تر کند، این پدیده اما مستعد افزایش سوگیری‌های جنسیت‌زده و نژادپرستانه نیز است.
زاکربرگ در شهادتی که چهارشنبه در مقابل مجلس نمایندگان امریکا داد گفت فیسبوک سابقه وب‌گردی‌های کاربران را ذخیره نمی‌کند. بعدتر زاکربرگ حرفش را اصلاح کرد و گفت در حقیقت فیسبوک لیستی از وب‌سایت‌هایی که حاوی کد رهگیری فیسبوک هستند را ذخیره می‌کند. او اضافه کرد که این لیست پیش از تبدیل آن به «مجموعه‌ای از منافع تبلیغاتی» به صورت موقت نگهداری می‌شود.
اغلب ما از یک طرف، تکنولوژی را دوست داریم و به درستی می‌پنداریم تکنولوژی می‌تواند سودمند باشد، اما از طرف دیگر از غایت آن دچار اضطرابی توضیح‌ناپذیر می‌شویم. ذهن دوپاره‌ی ما هم به تکنولوژی تمایل نشان می‌دهد و هم از آن گریزان است. به نظر می‌رسد در مواجهه با این وضعیت دو راه حل بیشتر نداریم. پذیرش بی‌قید و شرط تکنولوژی و یا برعکس، فرار تمام عیار و روی آوردن به فولکلور تکنولوژی‌ستیز. اما اینها تنها پاک کردن صورت مساله است.
