یکی از سؤال‌هایی که همیشه در منظر متفکران و جامعه و پس از تنش‌ها و جنبش‌های یک کشور مطرح می‌شود، بحث توسعه سیاسی و توسعه اقتصادی است. بسیاری بر این باورند که بسیاری از جنبش‌ها برآمده از کمبودهای اقتصادی است.
اگر یک هواپیما از ملبورن استرالیا با بار گوشت گرم گوسفندی پرواز کند و در فرودگاه امام تهران به زمین بنشیند، هزینه تمام شده برای هر کیلو، 5.8 یورو می‌شود. از فروردین ماه امسال هم گوشت جزو کالاهایی دسته بندی شده که با ارز 4200 تومانی وارد می‌شوند. با این حساب، قیمت تمام شده هر کیلو گوشت در بدو ورود، 24 هزار و 360 تومان است. قیمت گوشت در بازار اما به کیلویی 100 هزار تومان و بیشتر از آن رسیده است. سود این تفاوت قیمت به جیب چه کسانی می‌رود؟
در چند سال گذشته، میزان واردات تحت عنوان کاغذ و مقوای گلاسه با ارز دولتی و با معافیت پرداخت تعرفه‌های گمرکی تا پنج برابر مصرف سالانه کشور بوده اما در سطح بازار نیز این حجم از کاغذ و مقوای گلاسه وجود ندارد چون اصلا این مقدار کاغذ و مقوای گلاسه وارد کشور نشده و به‌جای آن محصولات دیگری وارد شده که نه‌تنها معاف از مالیات نبوده‌اند و ارز مبادله‌ای هم نباید می‌گرفته‌اند بلکه تعرفه وارداتی بالایی هم داشته‌اند. فسادی که وسعت آن تا چهار هزار میلیارد تومان برآورد می‌شود.
راغفر معتقد است عوامل داخلی در تشدید این شرایط نابسامان اقتصادی تأثیر بیشتری دارند چرا که یک عده به دنبال این هستند که گرانی‌ها، غارت‌ها و چپاول خود را به گردن تحریم بیاندازند.
اکثریت دولت پیشنهادی حسن روحانی در ۲۰ سال از ۲۸ سال پس از پایان جنگ سیاست‌گذار اصلی سیاست‌های توسعه‌ای، انسانی و زیست محیطی کشور بوده‌اند و همانند سدی در برابر خواست عمومی و تغییرات بدنه دولت مقاومت می‌کنند.
