نظام غذایی صنعتی، تمام عوامل موجود در تولید غذا، یعنی زمین، حیوانات و نیروی کار را نامرئی کرده و مورد بهره‌کشی قرار می‌دهد. در چنین شرایطی به نظر می‌رسد که انتخاب‌های غذایی ما از یک الگوی رفتار تغذیه‌ای ساده و صرفا مسئله‌ای شخصی فراتر می‌رود و می‌تواند به مثابه مقاومت و جنبش اجتماعی و کنش سیاسی عمل کند.
گاهی از شنیدن مشکلات محیط زیستی شهر، روستا یا منطقه و کشور و جهان احساس استیصال می‌کنیم، احتمالا به راهکارهایی برای حل این مشکلات فکر کرده‌ایم، بعد به این نتیجه رسیده‌ایم که نه به این سادگی‌ها نیست! شاید هم بعضی از ما به سهم خودمان فکر کرده باشیم به اینکه سهم ما به عنوان یک شهروند در ایجاد این مشکلات و حل آن‌ها چقدر است، و این همان جایی است که می‌توانیم به ردپای اکولوژیک‌مان فکر کنیم.
