نیروی کار زنان همواره بیش از مردان مورد بهره‌کشی از سوی کارفرمایان خود واقع شده و «زن کارگر» مساوی با کار بیشتر، مزد کمتر و ستم افزون بوده است. این گزارش نگاهی دارد به ستم مضاعفی که منشی‌ها در محیط‌های کاری متحمل می‌شوند.
خشونت جنسی در طبقه کارگر و یا میان مهاجران غالبا به دلیل مخاطرات و ریسک از دست دادن موقعیت‌های کاری و یا اقامتی به بیان در نمی‌آید. این یادداشت نگاهی داشته به تغییر قوانین مربوط به آزار جنسی در امارات و وضعیت خشونت جنسی علیه زنان کارگر مهاجر این کشور.
جمعی از روزنامه‌نگاران زن می‌گویند رویکرد انجمن صنفی روزنامه‌نگاران استان تهران به مساله آزارهای جنسی در فضای کاری رسانه‌ها، «ابتر و یکجانبه‌نگر، محافظ وضع موجود و مدافع تبعیض‌های سیستماتیک علیه خبرنگاران زن» است.
بحث بر سر تاثیرگذاری و کیفیت جنبش روایت‌گری آزار ایرانی همچنان باز است. متن پیش رو نگاهی داشته به تاثیر جنبش می‌تو در جایگاه زنان و شدت آزار جنسی در محیط‌ها کاری در آمریکا.
مدت‌هاست که اجبار و تهدید جنسی نابرابری زنان و مردان در محیط کار را شدت می‌بخشد و برخی از زنان در جنبش می‌تو با بازگو کردن تجربیات آزار خود در محیط کار توجه‌ها را به سمت این نابرابری سوق دادند. آلیس کسلر هریس در این یادداشت با نگاهی به کتاب «اخاذی جنسی» مروری کوتاه بر تاریخ آزار جنسی در محیط کار داشته است.
زنان در افغانستان سال‌هاست که برای کسب کرامت انسانی خود جنگیدهاند. بتول مرادی از یکی از مبارزات اخیر علیه آزارجنسی در فضای دانشگاهی میگوید که تقریبا همزمان با جنبش افشاگری آزارجنسی در فضای مجازی ایران در افعانستان رخ داده است.
جنبش مبارزه با آزار جنسی می تو به خصوص آزار جنسی در محیط کار را نشانه می‌گیرد. این مقاله سعی می‌کند با نگاهی به این جنبش و تبعات آن ابعاد آزارجنسی در محیط کار، شیوه‌های مرسوم مقابله با آن در سازمان‌ها و رویکردهای انتقادی در مواجهه با این موضوع را بررسی کند.
لیلا پاپلی یزدی شرح می‌دهد که چطور تجاوز/ آزار/تعرض جنسی در ایران تا حد زیادی سازماندهی شده و سیستماتیک است و آزارگران دست در دست ساختارِ سرکوب، به کاهش روند توسعه در ایران با حذف نیمی از نیروی کار، کم شدن اشتغال زنان و ناامن شدن فضای کاری یاری رسانده‌اند.
