بعضی از مردم و اعضای شورای شهر تهران چیزهای عجیبی از شهردار تهران میخواهند. آنها از محمدباقر قالیباف میخواهند خودکشی کند، آن هم در روز روشن و جلوی چشم میلیونها نفر. خب باید به قالیباف حق داد که این خواسته «غیرمنطقی» را نپذیرد. استعفا یا حتی عذرخواهی برای یکی از جاهطلبترین و بلندپروازترین سیاستمداران ایران دست کمی از خودکشی ندارد.
استیضاح یا استعفای شهردار تهران یکی از خواستههایی است که این روزها در فضای مجازی بسیار تکرار میشود اما فراکسیون اصلاحطلبان شورای شهر تهران همچنان در اینباره تردید دارد. با اینکه غلامرضا انصاری گفته قعطا قالیباف را استیضاح میکند اما به نظر نمیرسد دیگر اصلاحطلبان شورا چندان تمایلی به همراهی با او داشته باشند.
سؤال این است که چرا شهرداری تهران به اخطار بسنده کرده و بعد از سی نوبت اخطار، هیچ اقدام عملی برای رفع خطر از ساختمان پلاسکو به عمل نیاورده است؟
اگر پشت توصیفهای آگاهانه از وضعیت موجود و تلاش برای پیشبینی رخداد، نگاهی انتقادی هم وجود داشته باشد، حافظۀ جمعی ما خواهد توانست گذشته خود را به طرق گوناگونی بازخوانی کند و متناظر آن امکانهای گوناگونی را نیز برای آینده خود ببیند.