همزمان که شنیدن روایت‌های آزار جنسی عمیقا دردناک است، دیدن کامنت‌هایی مانند این‌که «من که نمی‌فهمم، چرا زن مکان رو ترک نکرده؟» یا «اگر بمونی دیگه اسمش آزار جنسی نیست» حتی از روایت‌ها هم دردناک‌تر است. به عنوان یک روان‌درمان‌گر متخصص تروما می‌دانم که این حرف‌ها ربطی به حقیقت ندارند.
بسیاری از ما دیگر پذیرفته‌ایم که سرمایه‌داری نظارتی جزئی طبیعی از روند پیشرفت انقلاب دیجیتال است اما شوشانا زوبف هشدار می‌دهد که سرمایه‌داری نظارتی علاوه بر بی‌عدالتی و نابرابری فراوانی که همراه دارد، حتی استقلال اراده فردی را هم از ما می‌گیرد.
