گروه‌های اکتشاف نفت، بی‌وقفه در تالاب شادگان پیش می‌روند. و پرچم‌های فتوحات خود را پیروزمندانه در جای‌جای هور بالا می‌برند؛ پرچم‌های کوچک قرمز و سفید در سمت راست جاده آبادان به ماهشهر. جاده از دل تالاب می‌گذرد و بعد از ماه‌ها خشکیدگی با باران‌های آذرماه دوباره به محاصره آب درآمده است. گروه‌های نقشه‌برداری با برافراشتن این پرچم‌ها تالاب را برای گروه‌های بعدی لرزه‌نگاری نشان‌گذاری می‌کنند. لوله‌های بلند پلاستیکی که تا اعماق تالاب رخنه کرده و کابل‌های چند کیلومتری زیر آب، حالا جایشان را به مرغابی‌ها داده‌اند. امسال مرغابی‌ها راه گم کرده‌اند. و به جز معدودی کاکایی (پرندگان کنارآبزی) خبری از مرغابی‌ها در این اطراف نیست.
حکومت در هر جامعه‌ای بزرگ‌ترین دستاورد هر جامعه است. این جمله را وقتی می‌توانیم بهتر درک کنیم که مفهوم استبداد شرقی را بررسی می‌کنیم. در واقع حکومت در ایران برای اداره و انتظام مصرف آب به وجود آمده و دولت از قدیم «بزرگ‌ترین میراب» بوده است. بنابراین راه‌حل کنار‌گذاشتن حکومت از حل معادله آب نیست، بلکه راهکار بازتعریف مجدد سیاست بر مبنای آب و محیط زیست است.
اهالی روستای «درآلو» در کرمان با فعالیت معدن مس، 12 سال است از خانه رانده شده‌اند.مردمانی که قبلا معاش‌شان از طریق دامداری بود مجبور به فروش دام‌هایشان و بعد هم مهاجرت شدند. آنها نیمی از سال اجاره‌نشین شهرهای اطراف‌اند، اما بهار و تابستان به درآلو برمی‌گردند تا به تنها شیوه‌ای که بلدند کسب درآمد کنند.
