تبدیل ۵۳درصد جنگلها و زمینهای کشاورزی گیلان و مازندران به ویلا
بهگزارش سازمان املاک و مستغلات کشور، طی سالهای اخیر بیش از ۲۰درصد از اراضی جنگلی و کشاورزی گیلان و بیش از ۳۳درصد مراتع و جنگلها در مازندران به مناطق مسکونی تبدیل شده است.
تا ابتدای دههی ۹۰ ارزشمندترین زمینها و ویلاها مربوط به مناطق ساحلی بود. اما در شرایط رشد ارزش افزودهی زمینها، نوع ویلاها به ۳ شکل ساحلی، شهرکی و جنگلی تفکیک شد.
روزنامهی همشهری در گزارشی نوشته «سود ویلاسازی در جنگلهای شمال کشور طی سالهای اخیر چنان رشد کرد که برخی ویلاسازان با استفاده از استثناهای مسکوت در قانون، از هر فرصتی برای رسوخ ویلا به عمق جنگلهای هیرکانی بهره میبرند.»
براساس این گزارش یک ویلای نوساز شهرکی ۲۰۰متری که سال ۹۷ حدود ۵۰۰میلیون تومان قیمت داشت، هماکنون ۲میلیارد تومان قیمتگذاری شده و ویلاهای لاکچری گاه تا ۳۰ میلیارد تومان هم به فروش میرسند اما ویلاهای این مناطق وقتی در مناطق جنگلی بنا میشوند، قیمت آنها تا ۲برابر میشود و ویلاهای لاکچری جنگلی بعضا تا ۱۰۰میلیارد تومان نیز قیمتگذاری میشوند.
استفاده از «اراضی زراعی و باغی» راهی برای دور زدن قانون در جنگلها است. مسعود منصور، رئیس سازمان جنگلها در اینباره گفته «در استانهای شمالی نکتهای که در بحث ویلاسازی افزایش یافته، علاوه بر دست اندازی به منابع ملی، تغییر کاربری اراضی زراعی و باغی نیز هست. چون در سراسر بافت شمال اراضی ملی و غیرملی تنیده به هم هستند، بسیاری از ویلاسازیها در اراضی زراعی و باغی صورت میگیرد.»
نهادهایی که باید مانع جدی با ویلاسازی در اراضی جنگلی باشند دو نهاد سازمان منابع طبیعی و جهادکشاورزی هستند.
پیشتر نیز خشک کردن تالابها برای ویلاسازی خبرسازی شد. مرجان ملاحسینی، فعال محیط زیست، گفته بود «به دلیل بحران کمبود آب در ۱۰ سال گذشته مهاجرتها به شمال کشور افزایش یافته و این امر و اعطای مجوزهای بیرویه برای ساختوساز موجب در خطر قرار گرفتن تالابها شده است تا جایی که تالابها را برای ویلاسازی خشک میکنند.»
چندی پیش رییس انجمن علمی جنگلبانی، ویلاسازیها، جادهسازیها و طرحهای عمرانی، سدسازیها، قاچاق چوب، تجاوز به حریم جنگل و زمینخواری، آتش گرفتن جنگلها را از عوامل نابودی جنگلها نام برد. علی بناگر گفته بود «سیاستگذاریهای نامناسب دستگاههای دولتی در تخریب منابع طبیعی و محیط زیست نقش اصلی را دارند.»
تخریب جنگل تنها مختص به یک جغرافیا نیست و فعالان محیطزیست هشدار دادهاند که با ادامه روند کنونی، تا ۵۰ سال آینده تمامی جنگلها و در ۸۰ سال آینده تمامی مراتع کشور نابود خواهند شد. روند نابودی جنگلهای ایران طی دهه اخیر سرعت بالایی گرفته و در این میان عملکرد منفعلانه سازمان جنگلها کاملا مشهود است.