مصرف مسئولانه در برابر محیطزیست شاید از بار گناه شما بکاهد اما فقط جنبشهای انبوه و در سطح وسیع این قدرت را دارند که مسیر بحران آب و هوایی را تغییر بدهند. حالا زمان آن رسیده که از این وسواس ذهنی که سبک زندگیمان چقدر در راستای حفظ محیطزیست است، دست بکشیم- و همه در کنار هم شروع کنیم به ستاندن قدرت از دست شرکتها.
چرا باید دنیایی را بپرورانیم که در آن هر چیزی میتواند رخ بدهد؟ آیا این دنیا مانند دنیایی نیست که در آن هیچ چیز اهمیتی ندارد؟ چرا که تنها قانون حاکم بر آن خیال نویسنده است؟ تا کجا میتوانیم ناباوریمان را تعلیق کنیم؟
یک حرکت جدید ملی، اجتماعی، صنعتی، اقتصادی که از جنگ جهانی دوم به بعد هرگز دیده نشده لازم است، و نیو دیل یک فرصت تاریخیست.
هوش مصنوعی قرار است زندگی را برای همهی ما آسانتر کند، این پدیده اما مستعد افزایش سوگیریهای جنسیتزده و نژادپرستانه نیز است.
در سال ۲۰۱۸، ثروت ۲۶ نفر برابر با مجموع داراییهای نصف فقیرتر جمعیت دنیا (معادل ۳.۸ میلیارد نفر) بود. جف بیزوس، بیل گیتس، وارِن بافِت، برنار آرنو، مارک زوکربرگ، آمانسیو اورتگا، کارلوس اسلیم، چارلز کوک، دیوید کوک، لُری الیسون، مایکل بلومبرگ، لَری پیج، سرگی برینَ، جیم والتون، اس.رابسون والتون، آلیس والتون، ما هواتنگ، فرانسواز بتانکور میرز، موکش آمبانی، جک ما، شلدون ادلسون، استیو بالمر، لی کا-شینگ، شو جیاین، لی شا-کی، وانگ جیانلین = نصف جمعیت دنیا.