در بحثهای مربوط به جنسیت و برابری یک استدلال آشنا این است که «پس چرا همه متفکران یا دانشمندان و.. مرد هستند؟» جریان تازهای در تاریخنگاری نشان میدهد که بسیاری از دستاوردهای زنان در عمل به نام شوهران یا همکاران مرد آنها ثبت شده است.
بهره و ضریب هوشی یکی از بحثهای پر مخاطب روانشناسی است و طبقهبندی افراد بر اساس آن مشغله بسیاری از کارشناسان. اما این تستها و تعاریف تا چه اندازه قابل اطمیناناند؟
یکی از پرمناقشهترین مسائل امروز مربوط به ناشنوایان، عمل کاشت حلزون گوش است که وعدۀ شنوا شدن فرد ناشنوا را میدهد. در این یادداشت به بعضی نگرانیهای مربوط به این موضوع میپردازیم.
نوشتن متون علمی به زبان انگلیسی، در خدمت قطبی بودن جهان و به ضرر تولید و انتشارِ دانش در زبانهای غیرانگلیسی بوده است؛ آیا توزیع رایگان آنلاین این متون به زبانهای محلی، میتواند راهگشای ما باشد؟
چه کسی از آموزش چندزبانه میهراسد؟ | امیر کلان | ترجمه هیوا ویسی
عدهای معتقدند واژۀ معلول بار معنایی مثبتی ندارد و بهتر است تغییر کند و گروهی دیگر معتقدند تغییر نام کاری بیفایده یا ظاهرسازانه است. برای نامیدن گروههای اجتماعی چه ملاحظاتی را باید در نظر گرفت؟
در تعطیلات نوروز امسال با بالاگرفتن هیجان مردم برای تماشای برنامههای تلویزیونی محبوب همچون «کلاهقرمزی»، بار دیگر جامعۀ ناشنوا درخواست خود مبنی بر حق استفادۀ برابر از رسانۀ ملی را اعلام کرد و گرچه همچنان در این راه مسیر طولانی پیش روی خود میبیند، اما پیروزیهایی هم به دست آورد، از جملۀ آنها دسترسی به بعضی برنامهها از طریق زیرنویس بود. گرچه خدمات زیرنویس نه از تلویزیون ملی که با کار داوطلبانۀ بعضی افراد و از طریق کانالهای تلگرام انجام شد. این یادداشت با نگاهی به تغییرات اخیر به موضوع تلویزیون و فناوریهای تصویری و نقش آن در جامعۀ ناشنوای ایران میپردازد.
آیا معلولیت سراسر نامطلوب و منفی است؟ آیا افراد به اصطلاح «سالم» لزوماً زندگی بهتری از افراد دارای معلولیت دارند؟ آیا بهتر و بدتر بودن، کیفیتی صرفاً جسمانی است یا برآیند جسم و محیط زندگی انسان؟
گزارش ژنو درباره حقوق معلولان در ایران به زبان انگلیسی منتشر شده و در بند 19-b دولت ایران موظف به انتشار فارسی این گزارش است. به نظر میرسد تا امروز ایران برای ترجمه و انتشار مفاد این نشست که در آن الزامات دولت برای تامین حقوق معلولان تشریح شده، اقدامی نکرده است.
زبان آمیخته حاصل زندگی دو فرهنگی و چندفرهنگی است و از آغاز تمدن انسان وجود داشته است. آیا افراد از زبان آمیخته همواره به نشانۀ برتری اجتماعی استفاده میکنند یا گاه، طبیعت زبان این وضعیت را میسازد؟