محیط‌های شهری به زنان مجرد چه حسی القا می‌کنند؟ چگونه می‌توان بار معنایی و فرهنگی یک محیط شهری و عمومی در حس و تجربه یک زن مجرد را تعریف و تحلیل کرد؟ چگونه می‌توان برای گروه‌های حاشیه مانند زنان مجرد و مستقل که در تاریخ طراحی آن محیط‌ها گنجانده نشده‌اند، جا باز کرد؟
یکی از حوزه‌های فعالیت شهری که نقش جنسیت در تفاوت تجربه را به خوبی آشکار می‌کند رابطه فرد با خدمات اداری است. زن بودن یک فرد بر دسترسی او به اداره‌جات، تجارب اداری، روال مذاکرات و تصمیمات اداری مربوط به او تاثیر می‌گذارد.
اینکه به خواسته فعالان حقوق زنان در طرح‌ها و پروژه‌های برنامه‌ریزی شهری توجه نشود، دور از انتظار نیست. اما این مقاله نشان می‌دهد که حتی وقتی دولت مرکزی در حوزه برنامه‌ریزی شهری قدم‌هایی ابتدایی در جهت ایجاد حساسیت جنسیتی برمی‌دارد، حرکتش با مقاومت برنامه‌ریزان مواجه می‌شود.
آیا برای پیش‌بردن هدف برابری جنسیتی در ساختار حکومت باید دنبال مکالمه و همکاری با سطوح بالای سیاسی بود یا بهتر است اول سراغ دولت محلی و اجرایی رفت که مستقیما با مردم در ارتباط است؟
تصور اینکه ایده‌ای برابرطلب و پیشرو مانند «همترازسازی جنسیتی» میان فعالان حقوق زن یک کشور مردود و منفور شود، دشوار است. اما این دقیقا اتفاقی است که در آفریقای جنوبی افتاد. برنامه‌های همترازسازی جنسیتی که پس از برافتادن آپارتاید در میان سازمان‌های دولتی و غیردولتی محبوب شدند، بعد از مدتی به یک تجربه ناکام و به قول یک فعال زن «هولناک» تبدیل شد.
زاغه کولامناگار یکی از بزرگترین زاغه‌های حومه شهر تریواندروم در ایالت کرالا در هندوستان است. این زاغه در اواسط قرن بیستم به شکل تدریجی توسط جمعی از مسلمانان و هندوهای فقیر شکل گرفت. در این زاغه کارهای غیرقانونی مانند تولید غیرقانونی الکل، فروش موادمخدر رایج بود و از زمان پیدایش زاغه چند طرح حکومتی برای سامان‌دهی به وضعیت این زاغه اجرا شد.
در بسیاری از کشورها، بودجه‌های دولتی و سراسری معمولا ارجاع خاصی به مردان یا زنان ندارد، اما تاثیر این بودجه‌ها در زندگی زنان و مردان متفاوت است. وقتی بودجه‌بندی بدون توجه به جنسیت انجام می شود ممکن است خنثی و بی‌طرف به نظر بیاید، اما معمولا بر اساس درکی تبعیض آمیز و محدود از جنسیت است و در عمل به نابرابری جنسیتی دامن می‌زند.
پارک‌ها از جمله فضاهای شهری هستند که از نظر میزان دسترسی اقشار و گروه‌های مختلف به آنها همواره مورد بحث و جدل محققان و برنامه‌ریزان شهری بوده‌اند. اینکه در هر شهری پارک‌های بزرگ و اصلی از آنِ چه کسانی است نشانگر مناسبات پیچیده قدرت و امتیاز حاکم بر شهر بر اساس طبقه، جنس، نژاد و میزان توانایی فیزیکی است.
در پرو پس از فروپاشی اقتصادی دهه‌ی ۱۹۸۰، شمار آشپزخانه‌های باهمستانی افزايش يافت و زنان تلاش کردند که با کار کردن در کنار هم با يک راهبرد مشترک کار برای محله از بحران اقتصادی جان به در ببرند. اين الگو رونق يافت و مبارزه‌ی روزمره‌ی زنان برای تغذيه خانواده شان به شکل فرصتی عالی درآمد تا بتوان آن را برای توانمندسازی زنان از نو طراحی کرد.
هر سال، بنگلادش با حوادث غیرمترقبه طبيعی متعددی از جمله سیل‌های شدید تا گردبادها و طوفان‌های ويرانگر استوايی روبرو می‌شود. با توجه به اين‌که تغييرات اقلیمی و گرمایش زمین در آینده احتمالاً باعث تشديد سیل و آب‌گرفتگی خواهد شد، فهم اين تغییرات و سویه جنسیتی آنها اهمیت زیادی دارد.
