زمانی که از «آزادی آکادمیک» سخن می‌گوییم، باید واقعیتِ کشتارهای اسرائیل را نیز پیش رو داشته باشیم و صرفاً به این مسئله فکر نکنیم که بایکوت چه محدودیت‌هایی برای ما ایجاد خواهد کرد. حقوق فلسطینیان و قوانین بین‌الملل دائماً از سوی اسرائیل نقض می‌شود، شهرک‌های غیرقانونی پیوسته گسترش پیدا می‌کنند، اسرائیل، آمریکا، کانادا و اروپا مدام به جنبشِ بایکوت حمله می‌کنند. دربرابر همۀ این شرایط، فلسطینی‌ها هیچ راه «مشروعی» برای مقابله ندارند، حتی وقتی که می‌کوشند اعتراض خود را در قالبِ جنبشی مدنی، غیرخشونت‌آمیز و قانونی، مانند جنبش بایکوت، سامان دهند.
ده سال از عمر جنبش بایکوت، عدم سرمایه‌گذاری و تحریم اسرائیل یا همان BDS می‌گذرد. جنبشی که در دفاع از حقوق فلسطینیان به‌دنبال تحریم اقتصادی و فرهنگی اسرائیل و اعمال فشار به این رژیم برای پایان دادن به اشغال سرزمین‌های فلسطینی است. این جنبش اگرچه در آغاز چندان قدرتمند نمی‌نمود، اما به‌تدریج توانسته حامیان بیشتری برای خود به‌دست آورد، تا جایی که مقامات ارشد اسرائیل آن را مهم‌ترین تهدید استراتژیک علیه منافع این دولت دانسته‌اند. این در حالی است که برخی نیز با توجه به آنچه در سالیان طولانی بر مردم فلسطین رفته، بازپس‌گیری سرزمین‌های اشغالی صرفا از طریق یک جنبش خشونت‌پرهیز در برابر رژیمی تا بن دندان مسلح را مورد تردید قرار داده‌اند. یادداشت زیر به ریشه‌های تاریخی و برخی از جنبه‌های تاثیرگذاری این جنبش پرداخته است.
یوناتان شپیرا یک سال پیش از آن که پدرش جت‌های جنگی را در جنگ اکتبر سال 1973 به پرواز در آورد، در یک پایگاه نظامی متولد شد. سی سال پس از آن، و بعد از دوازده سال خلبانی نیروی هوایی، شپیرا ارتش را کنار گذاشت. در سال 2003، او نامه‌ای نوشت و متعهد شد که هرگز بر فراز سرزمین‌های اشغالی نوار غزه و کرانه باختری پرواز نکند. شپیرا جزو معدود اسراییلی‌هاست که اعلام کرده‌اند از فراخوان فلسطینی‌ها برای بایکوت، عدم سرمایه‌گذاری و تحریم اسراییل (BDS) حمایت می‌کنند. او همچنین به علت تلاش برای شکستن حصر غزه از طریق کشتیرانی، مورد حمله ارتش اسراییل قرار گرفته است. به تازگی او با رایان رودریک بیلر، از نشریه «انتفاضه الکترونیک» گفتگویی داشته است. نباید فراموش کرد که راه‌حل‌های صلح‌طلبانه که از زمان اشغال فلسطین همواره مطرح بوده‌اند، به‌طور هم‌زمان مورد نقد گروهی دیگر بوده که بر تاریخ گفتگوهای صلح و نتایج آن تکیه می‌کنند.
مصاحبه مارک لوین با لیزا تراکی | جنبش «تحریم سیاسی، اقتصادی، اخلاقی اسراییل» (BDS) را می‌توان به منزله مبارزه‌ای علیه استعمار، اشغالگری و آپارتاید اسراییلی ارزیابی کرد. این جنبش درواقع یک راهبرد حق‌محور است که تا زمانی که اسراییل حق سلب‌ناشدنی مردم فلسطین در تعیین سرنوشت خود را به رسمیت نشناسد و از الزامات حقوق بین‌الملل پیروی نکند، همچنان ادامه خواهد داشت.
نویسنده: ایلان پایه | یکی از سوالات اساسی در مورد کارزار تحریم اسرائیل (BDS) این است که این جنبش تا چه حد چیزی عملی و موثر است. بسیاری این سوال را مطرح می‌کنند که تحریم کالاها، لغو برنامه‌های فرهنگی و قطع ارتباطات دانشگاهی با اسرائیل آیا می‌تواند بر توقف ماشین کشتار و اشغال موثر باشد؟ ایلان پاپه، نویسنده اسراییلی و استاد تاریخ در دانشگاه اکستر در این مقاله ضمن بررسی روند اشغال فلسطین و تحولات پس از آن، به سوال تاثیرگذاری کارزار BDS پاسخ می‌دهد.
مصرف نکردن محصولات اسرائیلی بیش از آنکه جنبشی اخلاقی برای مصرف نکردن کالاهای اسرائیلی باشد در واقع ابزاری نمادین برای مقاومت در برابر اشغال است. این مطلب نرم‌افزار پیام‌رسان وایبر را به عنوان یک کالای اسرائیلی معرفی می‌کند. همچنین توضیح می‌دهد که چرا نرم‌افزار وایبر ناامن است. نویسنده در پایان پیشنهاداتی برای جایگزینی وایبر با نرم‌افزار دیگری ارائه می‌کند.
